ความเกียจคร้าน
โดย singha_ae  26 ต.ค. 2550
หัวข้อหมายเลข 5248

ทำอย่างไรเราจึงจะละความเกียจคร้านได้ครับ? ความเกียจคร้านก็ถือว่าเป็นกิเลสตัวหนึ่งใช่มั้ยครับ แต่สงสัยคงจะเป็นเพราะว่าผมยังยึดติดในความสบายชั่วครั้งชั่วคราวแต่ที่จริงแล้วความสบายในระยะยาว จะต้องเกิดจากความเพียรพยายาม และความอดทนให้มากที่สุดเพื่อที่จะเอาชนะความเคยชินที่สะสมมานานใช่ไหมครับ ขอความกรุณาช่วยชี้แนะด้วยครับ



ความคิดเห็น 1    โดย study  วันที่ 26 ต.ค. 2550

ความเกียจคร้านเป็นอกุศลประเภทหนึ่ง คือ ขณะที่เกียจคร้านจิตเป็นอกุศล อนึ่งในสิงคาลกสูตรทรงแสดงว่า ความเกียจคร้านในการทำการงาน เป็นอบายมุขอย่างหนึ่ง คือ ผู้ที่เกียจคร้านในการทำงานย่อมเสื่อมจากโภคทรัพย์ที่ควรได้ ย่อมไม่เจริญทั้งทางโลก และทางธรรม ในทางธรรมะ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสรรเสริญความอดทนความเพียร ความพยายาม ดังพุทธภาษิตว่า บุคคลล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร ซึ่งในที่นี้หมายถึงความเพียรในกุศล เพียรที่ถูกต้อง ความเพียรในองค์มรรค สัมมาวายามะ อนึ่งในอรรถกถาอธิบายเหตุเกิดความเพียร หรือวิริยสัมโพชฌงค์ ไว้หลายประการ ดังนี้

เชิญคลิกอ่าน...
ธรรมเป็นเหตุเกิดวิริยสัมโพชฌงค์


ความคิดเห็น 2    โดย พุทธรักษา  วันที่ 26 ต.ค. 2550

ขออนุโมทนา


ความคิดเห็น 3    โดย Komsan  วันที่ 26 ต.ค. 2550
ขออนุโมทนาครับ

ความคิดเห็น 4    โดย singha_ae  วันที่ 27 ต.ค. 2550

ขอบพระคุณครับ


ความคิดเห็น 5    โดย แล้วเจอกัน  วันที่ 27 ต.ค. 2550

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ก็ต้องเป็นเรื่องของปัญญา เช่นกัน ควรพิจารณาว่า การที่เกียจคร้านเกิดขึ้นเป็นธรรมดา และมีเหตุปัจจัยก็เกิดขึ้น แต่เมื่อปัญญาเจริญขึ้นจากการฟังพระธรรมความเพียรก็เกิดขึ้นได้ แต่ต้องไม่ลืมว่า ความเพียรมีทั้งกุศลและอกุศลเมื่อความเห็นถูกที่เกิดจากการฟังพระธรรม ก็จะทำให้เกิดความเพียรที่เป็นไปในทางกุศลมากขึ้นส่วนในทางอกุศลก็น้อยลง นี่แสดงให้เห็นว่าธรรมต้องมีเหตุความเพียรที่ดีจะเกิดขึ้นได้ต้องอาศัยความเห็นถูก ปัญญาที่เกิดขึ้นจากการฟังพระธรรม ดังนั้น จึงไม่มีการบังคับให้ทำอย่างไร ได้แต่เริ่มอบรมเหตุโดยการฟังพระธรรม ที่สำคัญ ความเกียจคร้านในทางที่ไม่ดี หรือเห็นผิด ย่อมเจริญเกียจคร้านในทางที่เป็นกุศลหรือเห็นถูกย่อมเสื่อม ดังข้อความในพระไตรปิฎก


ความคิดเห็น 6    โดย แล้วเจอกัน  วันที่ 27 ต.ค. 2550

เรื่อง เกียจคร้านในทางผิด (อกุศล) ย่อมดี เกียจคร้านในทางที่ถูก (กุศล) ย่อมเสื่อม

พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 193
[๑๙๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่ปรารภความเพียรในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่ว ย่อมอยู่เป็นทุกข์ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ชั่ว.

[๒๐๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้เกียจคร้านในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ดีย่อมอยู่เป็นทุกข์ ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ดีแล้ว.

[๒๐๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่เกียจคร้านในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่วย่อมอยู่เป็นสุข ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ชั่ว.

[๒๐๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ปรารภความเพียรในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ดี ย่อมอยู่เป็นสุข ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ดีแล้ว.

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์


ความคิดเห็น 7    โดย chatchai.k  วันที่ 7 พ.ค. 2564

ขออนุโมทนาครับ


ความคิดเห็น 8    โดย yu_da2554hotmail  วันที่ 22 ธ.ค. 2565

ยินดีในกุศลจิตค่ะ


ความคิดเห็น 9    โดย aof 1231231234567  วันที่ 8 มิ.ย. 2566

ยินดีครับผม