[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 577

วรรคที่ไม่สงเคราะห์เป็นปัณณาสก์

ทุจริตวรรคที่ ๓

๗. ปฐมโวหารปถสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 577

๗. ปฐมโวหารปถสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[๒๒๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม ๔ ประการเป็น ไฉน คือ บุคคลเป็นผู้กล่าวว่าเห็นในสิ่งที่ไม่เห็น ๑ กล่าวว่าได้ยินในสิ่งที่ไม่ได้ยิน ๑ กล่าวว่าทราบในสิ่งที่ไม่ทราบ ๑ กล่าวว่ารู้ในสิ่งที่ไม่รู้ ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก.

บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมากด้วย ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ บุคคลกล่าวว่าไม่ได้เห็นในสิ่ง ที่ไม่ได้เห็น ๑ กล่าวว่าไม่ได้ยินในสิ่งที่ไม่ได้ยิน ๑ กล่าวว่าไม่ทราบในสิ่งที่ไม่ทราบ ๑ กล่าวว่าไม่รู้ในสิ่งที่ไม่รู้ ๑ บุคคลประกอบ ด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.

จบปฐมโวหารปถสูตรที่ ๗