อะไรครับ คือสาระแห่งชีวิต อะไรคือแก่นแห่งชีวิต อะไรคือสิ่งที่ควรไปสู่ อะไรคือสิ่งที่ควรดำเนิน เมื่อชีวิตมี สิ่งที่เป็นสาระของชีวิตคืออะไร สิ่งที่ชื่อว่าเป็นแก่นของชีวิตคืออะไร และเพราะเหตุใดจึงเป็นสิ่งนั้น ครับ
สาระคือความรู้ สาระของชีวิตคือรู้ความจริงของชีวิต ชีวิตไม่มีแก่นสารอะไรเลย เกิด แก่ เจ็บ ตาย วนเวียนไปอยู่อย่างนี้ การหลุดพ้นจากวัฏฏะ (นิพพาน) คือทางที่ควรไปสู่ การเจริญมรรคมีองค์ ๘ โดยการเจริญสติปัฏฐานเป็นทางที่ควรดำเนิน เพราะฉะนั้นเมื่อมีชีวิตอยู่และมีโอกาสได้ศึกษาพระธรรม ไม่ควรละทิ้งโอกาสอันนี้เสีย ควรสั่งสมอบรมความรู้คือปัญญาให้มากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เพราะชีวิตเป็นของน้อย ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่ความตายจะมาถึง พระธรรมเท่านั้นที่เป็นที่พึ่ง เพื่อประโยชน์สุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า จนถึงความสิ้นทุกข์ทั้งปวง
สาระของชีวิตคือการศึกษาธรรมะเพื่อละความไม่รู้ การเจริญสติปัฏฐาน การทำ บำเพ็ญประโยชน์ โดยเฉพาะช่วยกันเผยแพร่ธรรมะที่ถูกต้องให้คนอื่นเข้าใจ และที่สำคัญเป็นคนดี และทำดีทุกอย่างเท่าที่มีโอกาส แก่นของชีวิต คือ เข้าถึงสัจจธรรม ควมจริงค่ะ
ธรรมชาติคือ จริงแท้ผันแปรไป มนุษย์ใส่เติ่มแต่งทั้งแสงสี ความมั่นคงถาวรล้วนไม่มี แต่ผู้คนวันนี้ยึดมันกับวันวาน ยังต้องการวันพรุ่งนี้ที่ไม่ถึง เลยไม่ซึ้งธรรมะสอนความต้องการแม้หลับนอน ยังฝันวอนต้องการไป อนิจจาจากมากแท้ปลาในทะเลทุกข์
กุศลทุกประการ และรู้จักตัวเอง ตามความเป็นจริงมากขึ้น ด้วยการอบรมเจริญปัญญา อนุโมทนาทุกๆ ท่านครับ
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้าที่ 367
๑๐. สารสูตร ว่าด้วยสาระ ๔ ประการ
[๑๕๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สาระ ๔ นี้ ฯลฯ คือ สีลสาระ สมาธิสาระ ปัญญาสาระ วิมุตติสาระ นี้แล สาระ ๔ ประการ. จบสารสูตรที่ ๑๐
สาระหรือไร้สาระ ... ขณะนี้เอง
ขอบคุณครับ
สาระแห่งชีวิต คือ การอบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม ...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
พระไตรปิฎก
ฟังธรรม
วีดีโอ
ซีดี
หนังสือ
กระดานสนทนา
การที่ได้มีโอกาสศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ทำให้มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏแล้วก็หมดไป ไม่ว่าจะเป็นทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จิตทุกขณะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หมดไป ไม่มีอะไรเหลือเลยจริงๆ จากภพหนึ่งไปอีกภพหนึ่ง ดังนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ควรสั่งสมไปทุกภพทุกชาติ นั่นก็คือ กุศล (รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา ในชีวิตประจำวันด้วย)
ยินดีในกุศลจิตค่ะ
ยินดีในกุศลจิตค่ะ