คำอธิบายต่อไปมีว่า...

คำว่า “ดับแล้ว” คือ ถึงความดับแล้ว เหมือนไฟดับดับแล้ว ไม่มีอีกคำว่า “ปราศไปแล้ว” คือ ถึงความปราศไปแล้วหรือไปปราศแล้ว เหมือนคนตายที่ปราศไปแล้ว ไปปราศแล้ว ไม่เหลือเลย นั้นคือลักษณะของความดับ

คำว่า “แปรไปแล้ว” คือ ถึงความแปรไปด้วยการละปกติ ปกติ คือ มี แต่แปรไปด้วยการละปกติ คือ ไม่มี

คำว่า “อัสดงคตแล้ว” ด้วยอรรถว่า ถึงความตั้งอยู่ไม่ได้ กล่าวคือ ความดับ

ดาวน์โหลดหนังสือ -->

ปรมัตถธรรมสังเขป

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ