จัดเป็นอกุศลกรรมบถให้ผลเป็นวิบากหรือไม่ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
บาปไม่บาปสำคัญที่เจตนา หากว่า ยิงปืนขึ้นฟ้า ด้วยเจตนาให้มีคนตาย แล้ว มีคนตาย กรรมนั้นก็สำเร็จเป็นปาณาติบาต แต่ถ้ายิงปืนขึ้นฟ้า ขณะที่ยิงไม่ได้มีเจตนาฆ่า แต่มีคนตาย ก็ไม่เป็นบาปที่เป็นปาณาติบาต เพราะฉะนั้นธรรมเป็นเรื่องละเอียดสำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญ ครับ
การที่จะเป็นบาปในข้อฆ่าสัตว์ต้องพร้อมด้วยองค์ประกอบหลายอย่างคือ
๑. สัตว์มีชีวิต
๒. รู้ว่าสัตว์มีชีวิต
๓. มีจิตคิดจะฆ่า
๔. มีความพยายามในการฆ่า
๕. สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค เล่ม ๑ ภาค ๑- หน้าที่ ๑๐๓
พระเจ้าอโศกตรัสถามข้อสงสัยในเรื่องบาป
พระราชา ทอดพระเนตรเห็นปาฏิหาริย์นั้นแล้ว ก็ตกลงพระทัยว่าบัดนี้ พระเถระจักสามารถเพื่อจะยกย่องพระศาสนาได้ จึงตรัสถามความสงสัยของพระองค์ว่า ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ! โยมได้ส่งอำมาตย์นายหนึ่งไปด้วยสั่งว่า เธอไปยังพระวิหารระงับอธิกรณ์แล้วนิมนต์ให้ภิกษุสงฆ์ทำอุโบสถเถิดดังนี้ เขาไปยังพระวิหารแล้ว ได้ปลงภิกษุเสียจากชีวิตจำนวนเท่านี้รูป บาปนั้นจะมีแก่ใคร?
พระเถระ ทูลถามว่า ขอถวายพระพร! ก็พระองค์มีความคิดหรือว่าอำมาตย์นี้ จงไปยังพระวิหารแล้ว ฆ่าภิกษุทั้งหลายเสีย.
พระราชา ไม่มี เจ้าข้า.
พระเถระ ขอถวายพระพร ถ้าพระองค์ไม่มีความคิดเห็นปานนี้ไซร้บาปไม่มีแด่พระองค์เลย.
พระโมคคลีบุตรติสสเถระอ้างพระพุทธพจน์เล่าอดีตนิทาน
ลำดับนั้น พระเถระ (ถวายวิสัชนา) ให้พระราชาทรงเข้าพระทัยเนื้อความนี้ด้วยพระสูตรนี้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวเจตนาว่าเป็นกรรม บุคคลคิดแล้ว จึงกระทำกรรมด้วยกาย วาจา ใจ ๑ ดังนี้. เพื่อแสดงเนื้อความนั้นนั่นแล พระเถระจึงนำติดติรชาดกมา ๒ (เป็นอุทาหรณ์) ดังต่อไปนี้.
ขอถวายพระพร มหาบพิตร ในอดีตกาล นกกระทาชื่อ ทีปกะเรียนถามพระดาบสว่า ข้าแต่ท่านผู้เจริญ นกเป็นอันมาก เข้าใจว่า ญาติของพวกเราจับอยู่แล้ว จึงพากันมา นายพรานอาศัยข้าพเจ้าย่อมถูกต้องกรรม เมื่อนายพรานอาศัยข้าพเจ้าทำบาป นั้น ใจข้าพเจ้า ย่อมสงสัย ว่า (บาปนั้น จะมีแก่ข้าพเจ้า หรือหนอ)
พระดาบส ตอบว่า ก็ท่านมีความคิด (อย่างนี้) หรือว่า ขอนกทั้งหลายเหล่านี้มา เพราะเสียง และเพราะเห็นรูปของเราแล้วจงถูกแร้ว หรือจงถูกฆ่า นกกระทา เรียนว่า ไม่มีท่านผู้เจริญ
ลำดับนั้น ดาบสจึงให้นกกระทานั้นเข้าใจยินยอมว่า ถ้าท่านไม่มีความคิดไซร้ บาปก็ไม่มีแท้จริง กรรมย่อมถูกต้องบุคคลผู้คิดอยู่เท่านั้น หาถูกต้องบุคคลผู้ไม่คิดไม่ ถ้าใจของท่าน ไม่ประทุษร้าย (ในการทำความชั่ว) ไซร้ กรรมที่นายพราน อาศัยท่านกระทำ ก็ไม่ถูกต้องท่าน บาปก็ไม่ติดเปื้อนท่าน ผู้มีความขวนขวายน้อย ผู้เจริญ (คือบริสุทธิ์) .
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เมื่อได้ฟังพระธรรม ก็ทำให้เข้าใจว่า เมื่อไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่า ก็ไม่บาป ไม่เป็นอกุศลกรรมบถ ไม่ใช่เหตุที่จะทำให้เกิดวิบากในภายหน้า เพราะไม่ได้มีเจตนาฆ่าผู้อื่น แต่สิ่งที่จะเป็นประโยชน์เกื้อกูล คือ ก่อนที่ทำอะไรลงไป ควรพิจารณาให้ถี่ถ้วนให้รอบคอบก่อนว่า ควรทำหรือไม่ควรทำ เพราะบางอย่างอาจจะมีผลเสียตามมาอีกมากมายก็ได้ ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
ขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ
กราบ อนุโมทนา ค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
บาปก็คืออกุศลทั้งหลายที่ทำให้ใจเศร้าหมอง ส่วนบุญก็คือจิตที่ดีงาม ผ่องใส อกุศลทั้งหมดมาจากความไม่รู้ เราจึงต้องศึกษาธรรมะเพื่อเข้าใจ เพื่อละความไม่รู้ค่ะ
ขออนุโมทนาครับ