ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้น

บันทึกสุดท้ายจาก บุษบงรำไพ พึ่งบุญ ณ อยุธยา พลวัฒน์

"เป็นเรื่องที่น่าติดตาม เพราะไม่รู้ถึงวันจบเมื่อไหร่? แต่จบแน่ๆ !!!"

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2551 อังคาร

คุณแก้วตากลับจากญี่ปุ่น ก็ปกติ ตอนเย็นกลับบ้านซอยอารี เพราะ พรุ่งนี้หมอได้ข้อมูลทุกอย่าง แล้วขอพบ

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2551 พุธ

นั่งรอคุณวีระจัดการทุกอย่าง รับข้อมูลมาให้คุณหมอกสานต์ ฯ ดู ขึ้นไปชั้น 4 หน้าห้องเขียน (ว่า) "มะเร็งวิทยา" มีแป้งเจิมจุดขาวๆ ติดอยู่ที่หน้า

ประตู คุณวีระบอกว่า แผนกนี้มีคนตายแยะ คนไข้น้อยกว่าแผนกอื่นๆ มีไม่ถึง 15 คน แผนกอื่นๆ มีเป็นร้อยๆ วังเวงพอสมควร เห็นคนนั่งให้เคโม ดูแล้วหดหู่ ไม่นานถึงเวลาพบคุณหมอๆ บอกคนนี้ใช่ไหม ที่วันนั้นเจาะท้อง เอาน้ำออก แล้วท่านก็ดูทุกอย่าง สรุปได้ว่า ให้เลือกจะใช้ยาฉีด หรือทานยา (เลือกทานยาอยู่แล้ว.) ตกลงทานยา 2 อย่างๆ ละ 2 เม็ด หลังอาหาร อาจมีอาการแพ้ เป็นไข้ อาเจียน ไอ ปวดหัว เบื่ออาหาร ผมร่วง (ไม่เป็นไร มีwig อยู่แล้ว ตอนขึ้นใหม่จะได้สีขาว)

แสดงว่า ยังมีโอกาสรักษา ยาถ้าได้ผล ท้องจะยุบจะสบายขึ้น และจะรักษาเนื้อร้ายก็ดูไป จะหายหรือลาม ก็ดูกันต่อไปแล้วแต่ปัจจัย ไม่ต้อง อ้อนวอนอะไรทั้งสิ้น เปลี่ยนภพชาติ ก็ ok

ทุกอย่างเรียบร้อย ฟังคนเขาเขียนว่า "ถ้าใครรู้ว่าเป็นมะเร็ง 3 เดือนก็จากแล้ว ให้สั่งเสียได้เลย สั่งเสียแล้วก็สบายใจ ตัวลอยหมดห่วง รอ เวลาเท่านั้น ถ้าคิดว่าจะตาย ดูจะสบายดี แต่ถ้าคิดว่ารอดกลับมีห่วง หวังโน่น หวังนี่ ตอนนี้คนดูแลแสนสบาย ถ้าเจ็บไม่มีใครดูแลจะลำบากมาก แก่ก็แก่แล้ว พอใจสำหรับใช้ชีวิตมาแล้วอยู่ L.A. 6 ปี New York 4 ปี

ประมาณนั้น สนุกมากช่วงนั้น ร่างกายแข็งแรงดี มาเจ็บก็หนักเลย

ความจริง คือตาย จะค้านไปทำไม ค้านอย่างไรก็ไม่ชนะไปได้ (หัดฉลาดซะบ้าง) เรื่องนี้เป็นของจริง มีให้พิสูจน์อยู่แล้ว ยังไม่เชื่อ
อวิชชาทับถมไปอีกไม่รู้กี่ชาติ

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2551 พฤหัสบดี "วันเกิดคุณวีระ"

ก็นำ card เก่าที่เคยให้ ประมาณ 4 ใบ ออกมาตั้ง เติมปีไปทุกปี ทีทำอย่างนี้เพราะ card เก่าซื้อจากเมืองนอก 30 ปีแล้ว สวยมาก ชอบใจ อีกอย่าง ไม่เปลืองเงิน ซื้อใหม่ก็ไม่สวยเท่า

ขำอีกเรื่อง คือ พอวันที่ 27 คิดว่าเป็นวันที่ 28 ก็รีบบอก "Happy Birthday" ปรากฏว่า ผิดวัน!!!

เกิดก็ดีใจ ตายก็เศร้าใจ จริงๆ เกิดควรเศร้าใจ ตายไปแบบไม่ต้องเกิด ประเสริฐสุดรอไปจนกว่าจะถึงวันนั้น ถ้าได้ศึกษาอบรมสภาพธรรมไปเรื่อยๆ ก็ไม่ไกล

วันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2551 ศุกร์

กลับมาคอนโด ฯ ตอนบ่าย ก็สนุกดี ไปๆ มาๆ เปลี่ยนสถานที่เหมือน เดินทางไปต่างจังหวัดใกลัๆ

เสริมหน่อย ตอนที่คิดว่า เป็นมะเร็งตับ หมอ 2 คนถามว่า "หยุดแอลกอฮอล์ เมื่อไร?" ก็บอกว่า "เป็นเด็กดีค่ะ ไม่เคยดื่มค่ะ"

สิ่งที่จะต้องทำ ในชีวิตประจำวัน

1 ทบทวนความจริง เข้มแข็ง

2 ออกกำลังตามสมควร

3 ดูแลยาให้สมดุล

4 ดูแลระบบหายใจ

5 คนไม่มี มีแต่ในความคิด

อ่อนน้อมถ่อมตน พูดจาอ่อนหวาน รู้สภาพจิต อย่าหงุดหงิดให้คนอืนรำคาญ อย่าเอาแต่ใจตัวเอง อดทน ขันติ สำคัญ ไม่พูดมาก ดีกว่าเอาแต่พูด ผลของกรรมมี

(...มีต่อ...)

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

คนไม่มี มีแต่ในความคิด อ่อนน้อมถ่อมตน พูดจาอ่อนหวาน รู้สภาพจิต อย่าหงุดหงิดให้คนอื่นรำคาญ อย่าเอาแต่ใจตัวเอง อดทน ขันติ สำคัญไม่พูดมาก ดีกว่าเอาแต่พูด ผลของกรรมมี เป็นข้อปฏิบัติ เป็นคำเตือน เป็นข้อคิดที่ดีมากครับ

ขออนุโมทนาคุณป้าและผู้ที่ตั้งกระทู้ครับ

ขออนุโมทนาครับ

เกิดก็ดีใจ ตายก็เศร้าใจ

จริงๆ เกิดควรเศร้าใจ ตายไปแบบไม่ต้องเกิด ประเสริฐสุด

รอไปจนกว่าจะถึงวันนั้น

ถ้าได้ศึกษาอบรมสภาพธรรมไปเรื่อยๆ ก็ไม่ไกล

ขออนุโมทนาพี่บงค่ะ รอไปจนถึงวันนั้น จิระกาลภาวนาค่ะ

ขอยกข้อความจากธรรมะเตือนใจ

ได้ยินว่า

พระอุตตรเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้ อย่างนี้ว่า

ภพอะไรที่เที่ยงไม่มี แม้สังขารที่เที่ยงก็ไม่มี

ขันธ์เหล่านั้น ย่อมเวียนเกิดและเวียนดับไป

เรารู้โทษอย่างนี้แล้ว

จึงไม่มีความต้องการด้วยภพ

เราสลัดตนออกจากกามทั้งปวง

บรรลุถึงความสิ้นอาสวะแล้ว.

อนุโมทนาคะ

เข้มแข็ง อาจหาญ ร่าเริงมาก

ขออนุโมทนาคุณบุษบงรำไพค่ะ

ขอขอบพระคุณ คุณ pannipa.v ที่กรุณานำบันทึกของคุณบุษบงรำไพมาลง

เป็นคติเตือนใจได้เป็นอย่างดีจริงๆ ค่ะ

ขอให้คุณบุษบงรำไพได้มีจิตโสมนัสยินดีในกุศลนี้ด้วย

ขออนุโมทนาค่ะ

การฟังธรรมทำให้กุศลอื่นๆ เจริญขึ้น ขณะที่สติเกิดกั้นกระแสอกุศลธรรมทั้งหลายค่ะ

ขออุทิศส่วนกุศลให้พี่บงค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ถ้าคิดว่าจะตาย ดูจะสบายดี

แต่ถ้าคิดว่ารอด กลับมีห่วง หวังโน่น หวังนี่

๑๑๑๑๑๑๑๑๑

คำพูดง่ายๆ แสนธรรมดานี้

ทำให้ได้มองเห็นความจริงของการคิด คิดดีก็สบายดี คิดไม่ดีก็ทุกข์เปล่า

คิดว่าพอ คือพอ คิดว่าขาด ต่อให้มีมากมากล้นฟ้าก็ยังขาด

โลภะยังติดตามไปทุกเวลาจริงๆ

ความจริง ความตาย คือสิ่งที่ทุกคนหนีไม่พ้น

เวลาที่เหลืออยู่ก่อนตายต่างหากที่มีคุณค่า

จะใช้ไปอย่างไรจึงจะเป็นประโยชน์มากที่สุด ไม่สิ้นเปลืองไปเปล่า

คำพูดคุณบุษบงรำไพเข้มแข็ง เตือนใจจริงๆ

ขออนุโมทนาด้วยความนับถือ

ขออนุโมทนาคุณ pannipa.v

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

ขออนุโมทนาครับ