กระผมเป็นคนที่ชอบฟังธรรมต่อเนื่อง และถ้าวันไหนถ้าไม่มีโอกาสได้ฟังธรรมจะหงุดหงิดมากเพราะบางครั้งเวลาในชีวิตประจำวันก็หมดไปกับการทำงานเป็นส่วนใหญ่ บางทีผมก็ไม่มีจิตใจอยู่กับงานที่ตนเองกำลังทำอยู่เพราะมัวแต่ครุ่นคิดเรื่องพระธรรมตลอดเวลา ไม่ทราบว่าท่านอาจารย์จะมีคำแนะนำอย่างไร
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ชีวิตในวันหนึ่งๆ ก็ไม่ใช่ว่าจะฟังพระธรรมตลอด ๒๔ ชั่วโมง มีกิจต่างๆ ที่จะต้องทำตามการสะสมของแต่ละบุคคล บางวันไม่ได้ฟังเลยก็มี แต่ถ้าเป็นโอกาสของการฟัง ก็ฟัง และมีจุดประสงค์ที่ถูกต้องว่า ฟังเพื่อเข้าใจ จะฟังมากหรือฟังน้อย สำคัญที่ความเข้าใจ เมื่อเห็นประโยชน์แล้วก็จะมีศรัทธามีความเพียร มีความอดทนและจริงใจที่จะศึกษาที่จะฟังเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกยิ่งขึ้นตรงตามพระธรรมที่พระสัมมาสัมพระเจ้าทรงแสดง แม้ว่าจะมีอกุศลแทรกคั่น ซึ่งก็มีเป็นปกติ เช่น ความหงุดหงิด เป็นต้น นั่นก็คือ ธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่ใช่เรา และสำหรับผู้ที่เข้าใจพระธรรมอันเนื่องมาจากการฟังบ่อยๆ เนืองๆ แม้ว่าขณะนั้นจะไม่ได้ฟัง แต่ก็มีเหตุปัจจัยให้พิจารณาไตร่ตรองในพระธรรมที่ได้ยินได้ฟังได้ ขณะที่เข้าใจก็ไม่เดือดร้อน แต่ถ้าเป็นไปกับด้วยความหวังความต้องการ ขณะนั้นเป็นอกุศล อกุศลไม่ทำให้เข้าใจความจริง ดังนั้น การฟังพระธรรม เป็นเรื่องเบาสบาย ด้วยความเข้าใจ และเห็นประโยชน์ที่จะฟังที่จะศึกษาต่อไป สะสมความเข้าใจไปทีละเล็กทีละน้อย ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอบพระคุณครับ
สาธุ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
เราสะสมกิเลสมามาก แม้หงุดหงิดก็รู้ว่าเป็นธรรมะเป็นอกุศล เกิดแล้วดับแล้ว จนกว่าจะเข้าใจจริงๆ ว่าไม่ใช่เรา เป็นอนัตตา ค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ