อ.สุจินต์  : พอที่จะเข้าใจตามลำดับ ทีละเล็ก ทีละน้อย ยังมีอีกมากใน ๔๕ พรรษา และแต่ละคำ ต้องไม่ลืมว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัส พระปัญญาของพระองค์ที่ตรัสคำนั้นแค่ไหน และคนที่ได้ฟังคำนั้น ปัญญาแค่ไหน ห่างไกลกันมาก

เป็นบุญที่มีโอกาสได้รู้จักพระองค์ แม้เพียงเริ่มต้น แต่ถ้าเห็นประโยชน์จริงๆ และรู้ว่า เกิดมา ต้องจากโลกนี้ไป ไม่มีอะไรที่จะติดตามไปได้เลย ทรัพย์สมบัติทั้งหลาย แม้แต่รูปร่างกายที่เคยยึดถือว่าเป็นเราก็ไปด้วยไม่ได้ ไม่สามารถจะติดตามไปได้เลย แต่ "ความเข้าใจ" เหมือนการสะสมความรู้ ทีละเล็ก ทีละน้อย ก็ติดตามไป และมีโอกาสที่จะได้เข้าใจเพิ่มขึ้น

เช่นวันนี้ ก็มีโอกาสได้เข้าใจเพิ่มจากวันก่อนที่เคยฟัง และถ้าฟังต่อไป ความเข้าใจก็ต้องเพิ่มขึ้นอีกด้วย เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด เพราะเหตุว่า จากความมืดสนิท ไม่รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ได้เริ่มเห็นพระคุณว่า ทรงตรัสรู้สิ่งซึ่งคนอื่นไม่สามารถที่จะรู้ได้ด้วยตัวเอง มีที่พึ่งหรือยัง? ถ้าจะเข้าใจ พึ่งใครอื่นไม่ได้เลย นอกจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

(สนทนาธรรมที่สมาคมนิสิตเก่า มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน ๒๒ ม.ค. ๒๕๖๑)

ติดตามบันทึกการสนทนาฉบับเต็มได้ที่ลิงก์ด้านล่าง : 

ขออนุโมทนาครับ