จากภวังค์ที่ไม่มีอะไรปรากฏ เกิดรู้สิ่งปรากฏแสนสั้น รู้นิดเดียวแล้วดับไป เป็นภวังคจิตอีกเท่านี้ แล้วรู้สิ่งอื่นต่อไปแล้วดับไป เพราะความไม่รู้สภาพที่เกิดดับสืบต่อ จนกระทั่งปรากฏเสมือนสิ่งหนึ่งสิ่งใดเที่ยงเป็นเรา ไม่เห็นภัยว่าหมดจริงๆ โลภะ โทสะ อกุศลทั้งหลาย สำคัญตนในสิ่งที่ว่างเปล่า ซึ่งไม่มีอะไรเหลือทั้งสิ้นความจริง คือ เมื่อถึงภวังค์แล้ว รูปที่ปรากฏไม่เหลือ ติดข้องในสิ่งที่ไม่มี แล้วเข้าใจว่ามี

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากเทวตา สูตร..ข้อความเตือนสติเรื่องเทวตาสูตร

ขออนุโมทนาค่ะ