ข้อความใน[เล่มที่ 74] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฏก หน้าที่ 578

แสดงเรื่องเนกขัมมบารมี ดังต่อไปนี้

- เนกขัมมบารมี (หมายถึง การสละออกจากความติดข้องพอใจ) มีการออกจากกามและจากความมีโชคเป็นลักษณะ [1]

- มีการประกาศโทษของกามนั้นเป็นรส (หน้าที่) [2].

- มีความหันหลังจากโทษนั้นเป็นปัจจุปัฏฐาน (อาการที่แสดง) .

- มีความสังเวชเป็นปทัฏฐาน (เหตุใกล้)

ข้อความนี้แปลจาก...The Perfection of Renunciation

[1] ภาษาอังกฤษ แปลว่า มีการสละออกจากกาม และการมีตัวเรา เป็นลักษณะ

[2] มีการพิสูจน์ถึงความไม่น่าพอใจของกามนั้นที่เกี่ยวข้อง เป็นหน้าที่

[3] มีการถอนออกจากกาม (ความติดข้องพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ) เป็น อาการที่แสดง

[4] สังเวช หรือ สํเวค (สัง-เว-คะ) หมายถึง ปัญญาที่ประกอบด้วยโอตัปปะ [เล่มที่ 48] พระสุตตันต

[เล่มที่ 48] ปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 411

(ซึ่งก็หมายถึง ปัญญาที่เห็นโทษภัยในผลของกรรม ในกาม ตามความเป็นจริง นำมาซึ่งความสลด)

สาธุๆ ๆ อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านและท่านอาจารย์ด้วยครับ

สาธุค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอเชิญอ่านเพิ่มเติม...

เตมิยชาดก ว่าด้วยพระเตมีย์ทรงบําเพ็ญเนกขัมมบารมี