การทำความดีเพราะหวังในผลของการทำความดีนั้นเป็นอกุศล (โลภะ) บางคนอาจจะรู้สึกไม่เห็นด้วยที่กล่าวเช่นนี้ เพราะคิดว่าทำความดีก็ดีแล้ว จะทำดีด้วยมูลเหตุจูงใจอะไร ก็ไม่เห็นจะสำคัญตรงไหน หากเราจะพิจารณาอย่างผิวเผิน ก็น่าจะใช่ แต่หากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว จะทราบว่าความหวัง ความต้องการทุกชนิดเป็นลักษณะของโลภะ สำหรับผู้ที่ทำความดีเพราะความเกรงกลัวต่างๆ นั้น เป็นอกุศลประเภทโทสะ สำหรับผู้ที่ทำดีและพูดจายกย่องตนเองนั้นเป็นอกุศลประเภทโลภะ

ถ้ามั่นคงเรื่อง กรรมและผลของกรรม ย่อมเจริญกุศลโดยไม่หวังและไม่กลัว

สาธุ

ขออนุโมทนาครับ