[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 353

ข้อความบางตอนจาก

๑. วิเวกสูตร

ท่านเป็นคนจงกำจัดความพอใจในคนเสีย แต่นั้นท่านจักเป็นผู้มีความสุข ปราศจากความกำหนัด ท่านมีสติละความยินดีเสียได้ เราเตือนให้ท่านระลึกถึงธรรมของสัตบุรุษ ธุลีคือกิเลสประดุจบาดาลที่ข้ามได้ยาก ได้แก่ ความกำหนัดในกามอย่าได้ครอบงำท่านเลย นกที่เปื้อนฝุ่น ย่อมสลัดธุลี ที่แปดเปื้อนให้ตกไป ฉันใด ภิกษุผู้มีเพียร มีสติ ย่อมสลัดธุลีคือ กิเลสที่แปดเปื้อนให้ตกไปฉันนั้นดังนี้.

ควรละความพอใจ

ดูก่อนภิกษุ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และ วิญญาณ แล้วล้วนจูงใจให้กำหนัด ควรละความพอใจในสิ่งนั้นๆ เสีย เธอพึงทราบอรรถแห่งคำที่เรากล่าวแล้ว อย่างย่อ โดยพิสดารอย่างนี้เถิด ฯลฯ

ข้อความบางตอนจาก

กามชาดก

ช่างทำรองเท้าหนังเลี้ยงชีพ เมื่อประกอบรองเท้า ส่วนใดควรเว้นก็เว้น เลือกเอาแต่ส่วนที่ดีๆ มาทำรองเท้าขายได้ราคาแล้ว ย่อมมีความสุข ฉันใดเราก็ฉันนั้นเหมือนกัน พิจารณาด้วยปัญญาแล้ว ละทิ้งส่วนแห่งกามเสีย ย่อมถึงความสุข ถ้าพึงปรารถนาความสุขทั้งปวง ก็พึงละกามทั้งปวงเสีย

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น