ทางโลกเรียกว่า สัตว์ตาย คนตาย แต่ความจริงไม่ใช่สัตว์ตาย คนตาย เป็นแต่เพียงจุติจิตเกิด และดับ ปฏิสนธิเกิดต่อทันที

บางทีอ่านพระไตรปิฎกแล้ว อ่านไปก็ไม่ค่อยเข้าใจ ยกตัวอย่างที่อาจารย์เคยพูดว่า สัตว์บุคคลเบื้องหน้าแต่ตายแล้ว ไปเกิดอีกหรือไม่ อะไรอย่างนี้

ซึ่งผมคิดว่าคนมีกิเลสก็ต้องไปเกิดอีก แต่ พระพุทธองค์บอกว่า ถ้าคิดอย่างนั้นก็ยังเป็นมิจฉาทิฏฐิอยู่ ผมไม่เข้าใจที่ว่า สัตว์บุคคลที่ตายแล้วจะไปเกิดอีก ทำไมจึงเป็นมิจฉาทิฏฐิ

แต่เมื่ออาจารย์พูดว่า สัตว์บุคคลไปเกิดไม่ได้ เพราะเป็นสมมติบัญญัติ ไม่ใช่สภาวธรรม ผมจึงได้เข้าใจ แต่ถ้าเราไม่ได้ฟัง เราไม่สามารถรู้ได้เลย คนตายไปเกิดไม่ได้ สัตว์ตายไปเกิดไม่ได้ เพราะว่าที่ไปเกิดนั้น ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ แต่เป็นสภาวธรรม ที่ว่าเป็นไปตาม จิตตนิยาม คือ จุติจิตเกิด และดับ ปฏิสนธิจิตก็เกิดต่อทันที ซึ่งทางโลกเรียกว่า สัตว์ตาย คนตาย แต่ความจริงไม่ใช่สัตว์ตาย คนตาย เป็นแต่เพียงจุติจิตเกิด และดับ ปฏิสนธิเกิดต่อทันที

รับฟัง และ อ่านเพิ่มเติม

อ่านพระไตรปิฎกแล้ว อ่านไปก็ไม่ค่อยเข้าใจ

แนะนำหนังสือ

เกิด แก่ เจ็บ ตาย

"หลงสุขว่าเป็นเรา หลงเขลาว่าเราทุกข์"

จริงๆ แล้ว สภาพธรรมซึ่งเกิดแล้วดับไป ไม่มีใครเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง เมื่อสักครู่นี้ทุกคนได้ยินเสียง ขณะนี้ก็กำลังได้ยินทีละคำผ่านไปๆ เสียง..ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะเก็บห่อเอาไว้เป็นของเรา หรือได้ยินเมื่อสักครู่นี้ก็ดับไปจริงๆ เราอยู่ที่ไหน ถ้ามีความสุขสักนิดหนึ่งก็หมดอีกแล้ว ถ้าอาหารจะอร่อยมาก ประเดี๋ยวเดียวก็หมดแล้ว ไม่มีอะไรคงอยู่แน่นอนเลย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

กราบขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลผู้มีคุณทุกท่าน ทุกประการ

ยินดีในกุศลจิตครับ