หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๕๖]

เข้าใจ เห็นใจ และอดทนต่ออกุศลของคนอื่น

เวลาที่เห็นอกุศลของคนอื่น ลองพิจารณาดูว่าท่านเป็นผู้ที่มีความรู้สึกอย่างไร นี่เป็นการสอบจิตใจของท่านเองว่าเพิ่มกุศลขึ้นบ้างไหม เมื่อเห็นอกุศลของคนอื่น เพราะส่วนใหญ่แล้ว มักจะเห็นอกุศลของคนอื่น แต่เวลาที่คนอื่นมีอกุศลจิตใจของท่านเป็นอย่างไร? เมื่อคิดที่จะละอกุศลของตนเอง เวลาเห็นอกุศลของคนอื่น จิตใจของท่านเป็นอย่างไร? มีความเข้าใจในจิตใจของคนนั้น แล้วก็พอที่จะเห็นใจและอดทนต่ออกุศลของคนอื่นบ้างไหม? เพราะว่าส่วนใหญ่แล้ว จะไม่อดทนในอกุศลของคนอื่นเลย ใจของท่านคิดติเตียน และไม่ใช่แต่เฉพาะใจ บางทีก็กล่าวเป็นวาจาที่จะติเตียนอกุศลของคนอื่น รู้สึกอย่างนั้นบ้างไหม? ไม่อดทนต่ออกุศลของคนอื่น ติเตียนแม้ในใจ และบางครั้งก็ล่วงออกมาเป็นวาจาด้วย และบางครั้งก็ถึงกับแสดงทางกาย ซึ่งเป็นความไม่พอใจในอกุศลของคนอื่น แทนที่จะคิดว่าท่านเองก็มีอกุศลอย่างนั้นๆ เหมือนกัน เพียงแต่ว่าในขณะนั้นไม่ปรากฏหรือว่าไม่เกิดขึ้น แต่ถ้ารู้ว่าคนอื่นมีอกุศลอย่างไร ท่านเองก็มีอกุศลอย่างนั้นก็เหมือนกัน ก็น่าที่จะเข้าใจและเห็นใจ และอดทนต่ออกุศลของคนอื่นได้ ถ้าท่านสามารถจะมีความอดทนต่ออกุศลของคนอื่นเพิ่มขึ้น ก็แสดงว่าท่านก็ได้ขัดเกลาจิตใจของท่าน ที่เคยไม่อดทนต่ออกุศลของคนอื่น เพราะรู้สึกว่าอดทนยากต่ออกุศลของคนอื่น แต่ถ้าในขณะนั้นเป็นกุศลจะรู้สึกว่าอดทนได้โดยไม่ยาก

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ