หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๐๖]

ความเข้าใจถูกไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น

ถ้าไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ไม่มีใครสามารถจะรู้อะไรตามความเป็นจริงได้เลย ยกตัวอย่างเช่นใครสร้างรูปเคารพต่างๆ ในวัด กวนอิม หรืออะไรอีก พระพิฆเนศ ใครสร้างในวัด? เห็นไหม? แล้วทำไมรู้ว่าผิดแล้วไม่พูด อคติหรือเปล่า? มีก็ไม่รู้ใช่ไหม? กลัวอะไรที่จะให้ความรู้ที่ถูกต้อง ว่านี่ไม่ใช่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

โทษเพราะเหตุว่าไม่ได้ศึกษาคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงไม่กล้าที่จะรู้ว่าสิ่งใดผิดและสิ่งใดถูก แต่ถ้าสิ่งนั้นผิดแล้วรู้จริงๆ ว่าผิด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้ทรงอนุญาตให้มีการสร้างรูปต่างๆ เหล่านี้ในพระเชตวันหรือที่ไหนเลย ผิดไหม? มีไว้ทำไม? แล้วใครสร้าง? ถามเลยว่าใครสร้าง? ตอบได้ไหม? ใครสร้าง? นี่คือความจริง อคติหรือเปล่าถ้าไม่ตอบ?

ละเอียดมากเลยธรรมบ่งถึงสิ่งที่มี แต่ไม่สามารถที่จะรู้ได้ ว่าขณะนั้นเป็นกุศลหรืออกุศลประเภทไหน เพราะอะไร ถ้ารู้ก็ตอบ ถ้าไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้ว่าใครสร้างใช่ไหม? แต่ในวัด ใครสร้างอะไรได้ไหม? ใครเป็นผู้อนุญาตให้สร้าง? นั่นหรือคือผู้ที่เข้าใจพระธรรม? และถ้าเป็นเถระอายุมาก อาจจะเป็นสมาชิกหรืออะไรของมหาเถรสมาคมเพราะอายุ แต่ว่าธรรมล่ะ? แล้วจะนำพระพุทธศาสนาไปไหน? นอกจากไปสู่ความไม่รู้เรื่อยๆ แล้วก็อคติเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นแม้อคติที่พูดกัน ก็มีจริง ถ้าไม่ยกตัวอย่าง ก็ไม่รู้ว่าอคติอยู่ไหน ขณะที่รู้ว่าใครสร้าง ทำไม ไม่บอก? อคติหรือเปล่า? กลัวอะไร? ภยาคติ

เพราะฉะนั้นสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัส ไม่ใช่อยู่ที่อื่น ไม่ใช่ไม่มีเหตุการณ์อะไร แล้วเราก็ไปเรียนชื่อ แต่ทั้งหมดทุกขณะ เปิดเผยความจริงว่าขณะนั้นเป็นอะไร เพราะอะไร เป็นกุศลหรือเป็นอกุศล จะแก้ไขอย่างไร อกุศลทั้งหมดมาจากความไม่รู้ ไม่รู้หมดว่าอะไรถูกอะไรผิด ควรไหม ที่จะมีรูปอย่างนั้นในวัด? แล้วทำไมมี? มากวัดมากมาย แล้วค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ แทนที่จะเอาสิ่งนั้นแหละไปเป็นประโยชน์ ก็กลับไปเสียเงินเสียทองโดยไร้ประโยชน์ แค่มีไว้ทำไมก็ผิดแล้ว ตอบไม่ได้เลยมีไว้ทำไม? ไว้กราบไหว้หรือ? แล้วพระสัมมาสัมพุทธเจ้าล่ะ ทรงแสดงพระธรรมไว้หรือเปล่า? เพราะฉะนั้น ความถูกต้องคือความเห็นถูก ไม่เกรงกลัวอะไรเลยทั้งสิ้น เพราะเป็นประโยชน์ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย พูดสิ่งที่ถูกต้องเป็นประโยชน์ไหม?

เพราะฉะนั้นทุกคนต้องตรง ถ้าไม่ตรงก็เป็นอคติ ตัวอย่างมีทุกวัน เพราะฉะนั้นก็สามารถจะพิจารณาได้ทุกเหตุการณ์ โดยความเป็นผู้ตรง เป็นธรรมะไม่ใช่ใครทั้งสิ้น แต่ถ้าไม่มีธรรมก็ไม่มีใครเลย แต่พอมีกุศลบ้าง อกุศลบ้าง มีธาตุรู้มีทุกสิ่งทุกอย่าง ซึ่งเกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัย แต่ไม่รู้ก็เลยคิดกันเอง ว่าผู้นั้นเป็นเถระมีเถรสมาคม แต่ต้องรู้ว่าพระธรรมวินัยเท่านั้น ทุกกาลสมัยไม่ว่าจะเป็นกฎหมาย สามารถเทียบเคียงได้ พระธรรมวินัยว่าอย่างไร ถ้าไม่มีเงินมีทองจะสร้างอะไรต่ออะไรได้ไหม? แล้วสร้างทำไม? สร้างเพื่ออะไร? เข้าใจธรรมหรือเปล่า? ไม่เข้าใจธรรมแต่สร้างสิ่งต่างๆ เหล่านี้ เคารพในพระรัตนตรัยหรือเปล่า? เพราะฉะนั้นถ้าเข้าใจจริงๆ ไม่มีอคติ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ