[เล่มที่ 71] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 820

เถราปทาน

เอกปทุมวรรคที่ ๓๕

นฬาคาริกเถราปทานที่ ๕ (๓๔๕)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายที่จงกรม

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 71]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 820

นฬาคาริกเถราปทานที่ ๕ (๓๔๕)

ว่าด้วยผลแห่งการถวายที่จงกรม

[๓๔๗] มีภูเขาชื่อว่าหาริกะ อยู่ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ พระภิกษุมีนามสยัมภู๑ อยู่ที่โคนไม้ในกาลนั้น.

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๒ - หน้า 821

เราได้ทำเรือนไม้อ้อ (ไม้รวก) มุงบังด้วยหญ้า แผ้วถาง ที่จงกรมแล้ว ได้ถวายแด่พระสยัมภู.

ในกัปที่ ๑๔ เรารื่นรมย์อยู่ในเทวโลก ได้เสวยรัชสมบัติ ในเทวโลก ๗๔ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๗๗ ครั้ง และ ได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์โดยคณนานับมิได้.

ภพของเราสูงเยี่ยม เหมือนไม้เท้าพระอินทร์ วิมานของ เรามีเสาพันต้น ไม่มีวิมานอื่นเปรียบได้ มีสีเลื่อมประภัสสร.

เราเสวยสมบัติทั้งสองแล้ว อันกุศลมูลตักเตือน จึงออก บวชในศาสนาของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า โคดม.

เราเป็นผู้ทำความเพียร มีตนส่งไปแล้ว สงบระงับ ไม่มี อุปธิ ตัดกิเลสเครื่องผูกเหมือนช้างตัดเชือกแล้วฉะนั้น ไม่มี อาสวะอยู่.

คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และ อภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า

เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระนฬาคาริกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการ ฉะนี้แล.

จบนฆาคาริกเถราปทาน