การดับทุกข์จะว่าง่ายคือ ผู้ผ่านได้แล้ว ยากสำหรับผู้ยังหลงก่อนอื่นเริ่มด้วยการเจริญเมตตา มีการให้อภัยเพื่อความมั่นคงของศีล สมาธิ การเจริญสมาธิด้วยวิธีต่างๆ ก็เพื่อความสงบแห่งใจ ให้มีเวทนากลางๆ ไม่รักไม่ชังใจเฉยๆ ให้เอาภาวะนี้เป็นฐานแห่งความสงบ หลังจากนั้นให้กำหนดรู้ดูความคิด แยกแยะผิดถูกถ้าคิดส่งไปทางอกุศล เช่น กามราคะและพยาบาท เมื่อจิตหลงตกไปสู่ภาวะนั้นแล้วจะเห็นความทุกข์ที่เกิดจากภาวะเช่นนั้น เมื่อน้อมจิตเข้าสู่สมาธิ ความดับทุกข์ก็ปรากฏ เพราะเหตุทำให้เกิดทุกข์นั้นดับลง เมื่อนั้นจิตก็ทรงอยู่ในอริยมรรคแปด อันเป็นหนทางพ้นทุกข์ หลักการง่ายๆ ก็มีแค่นี้ รู้อย่างนี้พ้นไปอย่างนี้
ธรรมสวัสดี
การดับทุกข์ไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าไม่รู้จักทุกข์ก็ดับทุกข์ไม่ได้ แต่ผู้มีปัญญารอบรู้ทุกข์ตามความเป็นจริงจึงละสมุทัยได้ เพราะละสมุทัยอันเป็นเหตุของทุกข์ได้ ทุกข์จึงดับ การจะรอบรู้ทุกข์ ดับสมุทัยได้เพราะเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ มีสัมมาทิฏฐิ เป็นต้น เพียงสมาธิเพียงอย่างเดียวไม่สามารถถึงการดับทุกข์ได้ ดังนั้น ต้องอาศัยการอบรม ตั้งแต่ขั้นฟังให้เข้าใจและค่อยๆ รู้ความจริงที่มีที่ปรากฏ ซึ่งหมายถึง การอบรมเจริญสติปัฏฐานในชีวิตประจำวันนั่นเอง
แนะนำลองฟังไฟล์ธรรมในเวปนี้ครับ ที่เมนูฟังธรรม
ขออนุโมทนาครับ
เชิญคลิกฟัง -->
จะทำสมาธิหรือจะฟังพระธรรม
ทำไมชาวพุทธต้องฟังพระธรรม
ฟังให้เข้าใจก่อนไปปฏิบัติ
ถ้าไม่ฟัง ไม่มีปัญญา ดับกิเลสไม่ได้
บรรลุโดยไม่ได้ฟังพระธรรม (มีไหม?)
เพียงเล็กน้อยก็บรรลุได้ (อย่างไร?)
อ่านดูแล้ว ข้อปฏิบัติที่ท่านดอกดินแนะนำมา ดูเหมือนว่าจะทำให้บรรลุได้ง่ายดาย แต่ต้องรู้ว่าเป็นการบรรลุผิดหรือการบรรลุถูก เพราะถ้าเป็น "มิจฉามรรค" แล้วล่ะก็ย่อมนำไปสู่ "มิจฉาวิมุตติ" นั่นคือ การพ้นผิด จับด้ามมีดเพียงไม่กี่ครั้ง ยังไม่เห็นรอยสึกหรอกค่ะ
"การที่ทรงสัมมาสมาธิไว้ได้ในชีวิตประจำวันโดยปกติ ปัญญาญานก็จะเกิดในนั้น"
"ทรงไว้" ให้ได้ตลอดนะครับ เพราะถ้าทรงไว้ไม่ตลอดก็จะเจอเรื่องโลกๆ อีก สมาธิที่ "คิด" นะครับ ไม่ใช่การประจักษ์ในสภาวธรรม ศึกษาก่อนจะดีกว่าครับ หลับตาไปก็ไม่ทำให้รู้อะไรนอกจาก "คิด" เอาเอง
บ้านธัมมะให้คำตอบชัดเจนมาก
อนุโมทนาค่ะ
หัวข้อที่ ใครจะเป็นผู้รู้ว่าได้บรรลุพระโสดาบันแล้ว? ในกระดานสนทนานี้ก็น่าอ่านทุกความเห็นค่ะ คุณดอกดิน
ท่านพระโปติละท่านคงถูกสามเณรน้อยแทงไปหลายแผลเหมือนกันนะครับ จึงสามารถเกิดปัญญาประจักษ์แจ้งในสภาวธรรมจนบรรลุอรหัตตผล ท่านคงไม่ได้คิดว่าสามเณรน้อยนี้ "แทงเรา" หรอกนะครับแต่ท่านพิจารณาในสิ่งที่สามเณรน้อยพูด เวทีธรรมแห่งนี้มีไว้เพื่อการสนทนาแลกเปลี่ยนความเห็นกันในธรรม ผู้ร่วมสนทนาจึงควรแสดงเหตุและผลโดยมีพระธรรมเป็นเครื่องตัดสินความเห็นดังกล่าวว่า ถูกและตรงจริงตามที่พระพุทธองค์ทรงแสดง คงไม่ใช่การข่มหรือเถียงกันเพราะต่างก็คิดว่าตนรู้ (ดีกว่า) หรอกนะครับ ขออนุโมทนาที่ท่านสนใจในพระธรรมและได้กรุณาร่วมแสดงความเห็นในเวทีนี้ด้วยความจริงใจ ผมเชื่อว่าท่านจะได้รับความจริงใจจากสหายธรรมทุกท่านในเวทีนี้ พร้อมทั้งความเข้าใจในพระธรรมที่ถูกต้องตรงตามพระพุทธดำรัสที่ทรงตรัสสอนพระธรรมไว้ถึง ๔๕ พรรษา อนึ่ง ผมเห็นว่าหากเป็นการแทงจริงก็คงเป็นการดีที่จะได้ทดสอบว่าเป็น "เรา" ที่ถูกแทงหรือไม่? และขณะที่ถูกแทงนั้นรู้และพิจารณาอย่างไร?
เชิญคลิกฟัง -->
การจดจ้องที่ลมหายใจทำให้จิตสงบได้ไหม
จะถึงนิพพานได้อย่างไร
อ่านพระไตรปิฏกเพื่ออะไร
หนทางที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรมมีหลายทางใช่ไหม
ก่อนอื่นต้องเข้าใจว่าปริยัติคืออะไร ปริยัติก็คือสภาพธรรมทั้งหมดที่ได้ประมวลออกมาเป็นคำสอนของพระผู้มีพระภาคฯ เพื่อให้เข้าใจสิ่งที่มี ที่ปรากฎ ตรงตามความเป็นจริง เข้าใจธรรมก็คือ เข้าใจสิ่งที่ปรากฎทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจได้อย่างถูกต้อง ในทุกๆ ขณะ แม้ในขณะนี้ เพราะฉะนั้น การดับทุกข์จึงขึ้นอยู่กับความเข้าใจในโลกทั้ง ๖ ได้อย่างถูกต้อง อกุศลเกิดที่ไหนก็ให้ดับที่นั่น ถ้าเกิดขณะนี้ก็ให้ดับขณะนี้ ไม่ต้องรอไปที่ไหนนะคะ
ก็ขออนุโมทนา ในกุศลจิตทุกท่านที่ร่วมสนทนาธรรม ด้วยความมีเหตุผล มีความเคารพต่อพระธรรม ในบุคคลที่สนทนาร่วมด้วย ก็ชื่นชม สาธุการ ด้วยครับ
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาครับ