ความเพียรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในพระชาติที่ประสูติเป็น พระมหาชนก

ผมได้อ่านข้อความในพระสุตตันตปิฏกไตรปิฏก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๔ ภาค ๒ (พระไตรปิฏก pdf ของเว็บไซต์บ้านธัมมะ) แล้วได้พบข้อความตอนหนึ่งว่า

บทว่า อจินฺติตมฺปิ ความว่า แม้สิ่งที่สัตว์เหล่านี้มิได้คิดไว้ก็ย่อมมีได้. บทว่า จินฺติตมฺปิ วินสฺสติ ความว่า ก็เรื่องที่ว่า เราจะครองราชสมบัติโดยไม่ต้องรบเลยนี้ เรานี้ได้คิดไว้ เรื่องที่ว่า เราจักขนทรัพย์แต่สุวรรณภูมิมารบแล้ว ครองราชสมบัติ นี้เราคิดไว้ แต่ทั้งสองเรื่องนั้นบัดนี้ เรื่องที่เราคิดไว้ หายไปแล้ว เรื่องที่เรามิได้คิดไว้เกิดขึ้นแล้ว. บทว่า หิ จินฺตามยา โภคา ความว่า ด้วยว่าโภคะของสัตว์ทั้งหลาย ชื่อว่า สำเร็จด้วยความคิดหามิได้ เพราะมิได้สำเร็จด้วยความคิด ฉะนั้น ควรทำความเพียรทีเดียว เพราะสิ่งที่มิได้คิดไว้ ย่อมมีแก่ผู้มีความเพียร."

ทำไม สิ่งที่มิได้คิดไว้จึงเกิดกับผู้ที่มีความเพียรได้ครับ เพราะโดยปกติ เรามักจะเพียรพยายามในสิ่งที่คิดไว้ว่าต้องสำเร็จเสมอๆ ไม่เคยเพียรพยายามในสิ่งที่ไม่เคยคิดไว้เลย

โดยทั่วไปเราย่อมคิดถึงสิ่งที่เราหวังจึงเพียรพยายามเพื่อให้ดังหวัง แต่สิ่งที่คิดหวังไว้ย่อมสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง สำหรับพระมหาชนกโพธิสัตว์ พระองค์ได้ครองราชสมบัติเพราะความเพียรพยายามว่ายน้ำข้ามมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ คือ ท่านไม่ได้คิดหวังในราชสมบัติในขณะที่มีความเพียรพยายามว่ายน้ำ แต่ก็มาได้ครองราชสมบัติ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๔ ภาค ๒ - หน้าที่ 113

ขอเชิญคลิกอ่านที่....

ความเพียร.. โภคะทั้งหลาย มิได้สำเร็จด้วยเพียงคิด จากเรื่อง พระมหาชนก