สักแต่ว่าเห็น สักแต่ว่าได้ยิน ฯลฯ หมายความว่าอย่างไร มีอธิบายไว้ในพระไตรปิฎกไหมครับ

ขอเชิญคลิกอ่านข้อความโดยตรงจากพระไตรปิฎกที่นี่ครับ

เห็นสักแต่ว่าเห็น [พาหิยสูตร]

เห็นสักแต่ว่าเห็น หมายถึง ขณะเห็นจริงๆ ไม่มีความติดข้อง ไม่มีความยินดีใน การเห็นอย่างนั้น ต้องเป็นปัญญา เช่น จักขุวิญญาณขณะนั้นไม่มีโลภะ โทสะ โมหะ อบรมให้เหมือนกับจักขุวิญญาณคือ การเห็น ไม่มีอกุศลเกิด เป็นต้น

รู้ว่าเป็นธัมมะครับ ขณะรู้ว่าเป็นธัมมะขณะนั้นก็ไม่มีกิเลสครับ

สักแต่ว่า ... ต้องเป็นปัญญาจริงๆ ขณะนั้นไม่มีความวิปลาสคลาดเคลื่อนของจิต

เป็นสิ่งที่สูงมากครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ