ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สนทนาปัญหาธรรม 15 ส.ค. 66

ฟังแล้วรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างยากและห่างไกลจากสิ่งที่พูดอยู่เสมอๆ ยิ่งฟังท่านอาจารย์ว่ารู้คุณ เห็นโทษคนพาล ทุกอย่างอยู่ในตัวหมด ไม่รู้คุณว่ายาก ไม่ขัดเกลา ... อยู่ในตัวนี้หมดเลย ถึงแม้จะฟังธรรม การจะเห็นโทษนั้นยากจริงๆ ท่านอาจารย์พูดถึงธรรมะไม่ใช่เรา พูดถึงธาตุรู้ พูดถึงจิต ... พูดหลายปี แต่ทำไมจิตก็เป็นชีวิตประจำวัน ธรรมะสิ่งที่เราได้ยินได้ฟังก็เป็นชีวิตประจำวัน แต่ก็ยังไม่เข้าใจสักที

ธรรมะง่ายเหลือเกินที่จะเข้าใจหรือ!!!

เข้าใจว่ายากทุกครั้งที่ฟัง ... แม้จะฟังก็มีความไม่เข้าใจ ท่านอาจารย์พูดถึงความไม่รู้ พูดถึงตัวตน ถึงแม้พูดก็ไม่เข้าใจจิตอยู่ดี ไม่เข้าใจธาตุรู้อยู่ดี ... ก็ต้องฟังต่อไป!!!

เห็นความลึกซึ้งไหม!!! ไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากเห็นความลึกซึ้ง ซึ่งลึกซึ้งจนแม้กำลังมีเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่รู้แม้ว่าจะฟังมาเท่าไหร่ ท่านที่ได้ฟังท่านได้ฟังเพียงเท่านี้หรือ!! หรือว่ากว่าจะมีความเข้าใจและค่อยๆ เข้าใจขึ้น ค่อยๆ ละความไม่รู้ อาศัยกาลเวลายาวนานเท่าไร!! แล้วไง!! ไม่ลึกซึ้งถ้าไม่ลึกซึ้ง!! ถ้าไม่ลึกซึ้งจะต้องอาศัยการเวลาถึงอย่างนั้นหรือ!!

แม้แต่คำที่ได้ฟังเรื่องจิตเป็นธาตุรู้ ... ลึกซึ้งไหม ... กำลังมีเดี๋ยวนี้ด้วย เพราะฉะนั้น ลึกซึ้งเกินกว่าที่จะประมาณได้ ทั้งๆ ที่กำลังมี กำลังเห็นกำลังรู้สิ่งหนึ่งสิ่งใด ... แต่ไม่ใช่เรา ... เป็นธาตุรู้ เฉพาะรู้คำเดียว ... วันนี้เคยคิดไหม!!! แม้เพียงแค่จะคิดก็ยังไม่มี ทั้งๆ ที่กำลังมีธาตุรู้ไม่เคยขาดเลยตลอดชีวิต ... ทุกชาติ ... ลึกซึ้งไหม!!!!!

ถ้าลึกซึ้งแล้วก็ไม่มีทางที่จะไปเข้าใจเร็วๆ ฟังเท่าไหร่ 20 ปี 50 ปีแค่นั้นหรือ!! จึงสามารถละความไม่รู้ซึ่งถูกปิดบังไว้แน่นมาก ... มืดมาก ... สนิทมาก จึงต้องอาศัยผู้ทรงตรัสรู้และทรงแสดงความจริงที่พระองค์ได้ทรงบำเพ็ญมา เพื่อรู้คำที่พระองค์ทรงแสดงให้เริ่มเข้าใจถูกว่า ลึกซึ้ง ... กำลังมีก็ไม่รู้ ... นั่นแหละประกาศได้เลยว่าลึกซึ้งระดับไหน!!!!!

ฟังท่านอาจารย์เริ่มเข้าใจคำว่าลึกซึ้งเมื้อก่อนพูดว่าธรรมะเป็นเรื่องลึกซึ้งเหมือนพูดง่ายและเผิน ยิ่งฟังท่านอาจารย์ย้ำถึงความลึกซึ้ง ยิ่งเห็นถึงความเผินของตัวเอง ... ยังไม่เห็นความซาบซึ้งและความลึกซึ้ง

แต่รู้แล้วใช่ไหมว่าลึกซึ้งแค่ไหน!!! กำลังมียังไม่รู้เลย ... แล้วจะไปรู้อะไรที่ไม่มีไม่ปรากฏ ในเมื่อสิ่งที่มีเดี๋ยวนี้เองก็ไม่รู้ ... เพราะลึกซึ้งระดับไหน!!! แล้วคิดถึงท่านที่รู้ ... กว่าจะรู้ ... นานเท่าไหร่ ... ไม่ใช่นานเท่าไหร่เป็นเครื่องวัด ... ต้องความเข้าใจด้วย ด้วยเหตุนี้แต่ละท่านจึงบำเพ็ญบารมีมากน้อยต่างกัน

ความเป็นเขาเป็นเราที่ท่านอาจารย์ได้พูดเตือนเสมอๆ แต่ก็ปรากฏในชีวิตประจำวันและหนาแน่นเหมือนน้ำไหลเชี่ยวไม่ขาดสาย ทั้งๆ ที่ก็ฟังคำว่าธรรมะ แต่ความเป็นตัวตนในชีวิตประจำวัน ... หลงลืมสติอยู่เสมอ

แล้วความเข้าใจจะค่อยๆ เพิ่มขึ้นมั่นคงขึ้นได้ไหม!!

รู้เหตุว่าค่อยๆ สะสมเหตุทีละเล็กทีละน้อย ... วันไหนไม่รู้ ...

ขึ้นอยู่กับความเข้าใจ ... เปรียบเทียบกับความไม่รู้ ... อะไรมากกว่ากัน!!! อะไรน้อยนิดเดียวเมื่อเทียบแล้ว!!!

ฟังแล้วเห็นถึงความตัวใหญ่ของตัวเอง ความเผินและความไม่ลึกซึ้งของตัวเอง

เห็นคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วหรือยัง!!!

นิดเดียว!! ... ปัญญานิดเดียว แม้จะฟังว่าพระองค์มีคุณมหาศาล แต่ความเข้าใจในพระปัญญาคุณของพระองค์ มีคุณใหญ่หลวงสำหรับผู้ที่มีโอกาสได้ยินได้ฟัง แต่เข้าใจนิดเดียวเท่านั้น

แต่ถ้าสามารถรู้จริงอย่างที่พระองค์ทรงแสดงหนทาง ละเอียดอย่างยิ่งอริยสัจธรรม 4 ... 3 รอบ หมายความว่าความลึกซึ้งรอบหนึ่งก็ไม่สามารถประจักษ์แจ้งได้ เพราะฉะนั้น ความลึกซึ้งเพิ่มขึ้นๆ รู้คุณเพิ่มขึ้น รู้คุณเมื่อไหร่ เข้าใจถูกเมื่อไหร่ ก็เป็นคุณเมื่อนั้น จึงเป็นผู้ที่มีคุณ ไม่ใช่เนรคุณ ... ไม่มีคุณ

เริ่มรู้ว่าตัวเองเป็นคนโชคดีที่ได้เป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์ ได้ฟังสิ่งที่มีค่าเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในสังสารวัฏฏ์ชาติหนึ่งที่เกิดมา กราบเท้าท่านอาจารย์

ยินดีในกุศล ในขณะที่ความเข้าใจเกิดขึ้นมีค่าหาประมาณไม่ได้ เพราะถ้าไม่มีหนึ่งขณะนั้น ขณะต่อไปก็มีไม่ได้ เพิ่มขึ้นไม่ได้ เพราะฉะนั้น จะขาดสักหนึ่งขณะก็ไม่ได้ เป็นประโยชน์ทุกขณะ

ก็ต้องฟังต่อไป

เชิญคลิกชมสนทนาปัญหาธรรม 15 ส.ค. 66

https://www.Youtube.com/live/5ZOjalAFSJU?feature=share

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ขอบพระคุณและขออนุโมทนา อ.ชุมพร ตันตยานนท์กุล สำหรับคำถามค่ะ

ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

ขอบพระคุณ และยินดีดีในกุศลจิตของคุณณัฐวรรณ ด้วยค่ะ

กราบอนุโมทนาครับ