การเปลี่ยนจากมิตรเป็นศัตรู กับการเปลี่ยนจากศัตรูเป็นมิตร หมายถึงอย่างไร

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

คำว่าเปลี่ยนจากมิตรเป็นศัตรู กับเปลี่ยนจากศัตรูเป็นมิตรนั่นก็คือสภาพธรรมที่เปลี่ยน

คือ จิต เจตสิกที่เปลี่ยน เปลี่ยนจากกุศลเป็นอกุศล เปลี่ยนจากอกุศลเป็นกุศล

ที่สำคัญควรเข้าใจคำว่ามิตรนั้นต้องเป็นสภาพธรรมที่เป็นกุศล ไม่ใช่โลภะ ส่วน

ศัตรูก็คือสภาพธรรมที่อกุศลซึ่งสัตว์โลกสะสมอกุศลมามากกว่ากุศล ดังนั้นอกุศลจึง

เกิดขึ้นได้ง่ายและบ่อยกว่ากุศลธรรม ประโยชน์ของการศึกษาธรรมคือเป็นไปเพื่อน้อมประพฤติปฏิบัติตาม มีความเป็น

มิตรเป็นเพื่อนด้วยกาย วาจาและใจ ต่อหน้าและลับหลัง และที่ไม่ควรลืมเป็นอย่างยิ่ง

มิตรที่แท้จริงก็คือ กุศลธรรม ศัตรูที่แท้จริงก็คือ อกุศลธรรมที่เกิดขึ้นกับจิตของเรา

เอง ดังนั้นพระพุทธเจ้าจึงแสดงธรรมเพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง เมื่อปัญญาเจริญ

ขึ้น กิเลสน้อยลง กุศลธรรมก็เจริญขึ้น ย่อมเป็นมิตรกับตนเองและกาย วาจาและใจ

ก็เป็นมิตรกับผู้อื่นด้วยครับ ดังนั้นอันไหนจะยากหรือง่ายกว่ากันก็ขึ้นอยู่กับปัญญา

และกิเลสที่ได้สะสมมาของแต่ละคนครับ ซึ่งโดยส่วนมากปุถุชนย่อมไหลไปใน

อกุศลเป็นส่วนมาก ส่วนกุศลก็เกิดยากเพราะสะสมกิเลสมามากนั่นเอง ขออนุโมทนา

ครับ เชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่นี่ครับ.........ไม่มีเพื่อนธรรม

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๖ - หน้าที่ 232

[๑๗๕๖] ข้าแต่พระราชา เสียงของสุนัขจิ้งจอก

ทั้งหลายก็ดี ของนกทั้งหลายก็ดี รู้ได้ง่าย แต่เสียง

ของมนุษย์รู้ได้ยากกว่านั้น.

[๑๗๕๗] อนึ่ง ผู้ใดเมื่อก่อนเป็นผู้ใจดี คน

ทั้งหลายนับถือว่าเป็นญาติ เป็นมิตรหรือเป็นสหาย

ภายหลังผู้นั้นกลับกลายเป็นศัตรูไปก็ได้ ใจของมนุษย์

รู้ได้ยากอย่างนี้. อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

เชิญคลิกอ่าน...

รู้ตัวไม๊ว่ามีศัตรู ศัตรูของมนุษย์ คืออะไร และมีวิธีป้องกันและต่อสู้ได้อย่างไรปฐมสขาสูตร .. พึงคบมิตรผู้ประกอบด้วยองค์ ๗ ประการ ...มิตร หรือ...สหาย

มิตรหรือศัตรู แท้จริงเป็นเพียงความคิด

ขออนุโมทนาค่ะ

ขณะที่จิตเป็นอกุศลนั้น ศัตรูภายในได้เกิดขึ้นทำร้ายจิตใจของตนเองแล้ว ตามไปทำร้ายถึงชาติต่อๆ ไปด้วย ไม่เหมือนศัตรูภายนอก ที่ทำความเสียหาย ทำร้ายได้เพียงชาตินี้ชาติเดียว ตรงกันข้ามกับขณะที่จิตเป็นกุศลอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น ต้องอาศัยพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง จึงจะทำลายศัตรูภายในทั้งหลายได้ จะทำอย่างไรได้กับกิเลสอกุศลที่ได้สั่งสมมาอย่างมากมายและเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ นอกจากศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา เพื่อขัดเกลากิเลส อันเป็นศัตรูภายในให้เบาบางลง จนกระทั่งสามารถที่จะดับได้อย่างเด็ดขาดในที่สุด จึงไม่มีที่พึ่งอย่างอื่นนอกจากปัญญาความเข้าใจถูก เห็นถูกเท่านั้น เมื่อเข้าใจธรรมเพิ่มขึ้น กุศลธรรมย่อมเจริญขึ้นไปตามลำดับ จิตใจน้อมไปในทางที่ดีเพิ่มขึ้น เป็นการสะสมเหตุใหม่ที่ดีแทนที่จะเป็นอกุศล ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

แน่นอนว่าการเปลี่ยนจากมิตรเป็นศัตรู ย่อมเกิดได้ง่ายกว่าเพราะว่าโดยสภาพธรรม

ตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตปัจจุบันอกุศลเกิดมากกว่ากุศล อกุศลเกิดเกือบทั้งวัน ว่าโดยสภาพธรรมอกุศลประทุษร้ายตน และผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา มีทั้งศัตรูภายใน

และศัตรูภายนอก

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ

ต้องอาศัยการฟังธรรม การคบหาพระธรรมบ่อยๆ จึงสามารถขัดเกลากิเลสคืออุปนิสัย

ที่ไม่ดีให้เป็นอุปนิสัยที่ดีได้ ปัญญาทำให้เข้าใจความจริง ทำให้กุศลอื่นเจริญยิ่งขึ้นค่ะ

คำว่ามิตรในชีวิตประจำวันมักเป็นสภาพธรรมที่เป็นอกุศลมากกว่ากุศลหมายถึงความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเพราะโลภะ (อกุศล) มากกว่าความสัมพันธ์ที่เกิดจากเมตตา (กุศล) เช่นการให้ความรักและความจริงใจกับเพื่อน มักคาดหวังว่าจะได้รับการตอบแทนเช่นเดียวกันเมื่อไม่ได้รับการตอบแทนหรือเพื่อนทำอะไรผิดพลาดมักจะผิดหวังจนเป็นความโกรธ ระดับความโกรธมากหรือน้อยตามกำลังของความคาดหวังหากความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนเป็นความเมตตาการเปลียนจาก มิตรเป็นศัตรู คงไม่เกิดขึ้นและถ้าหากมีเมตตากับใครก็ไม่คิดว่าคนนั้นเป็นศัตรู .......หากไม่มีพระธรรมคงไม่สามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ได้เชิญคลิกอ่านเมตตา คือ ความรู้สึกที่เป็นเพื่อน ความหวังดี ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นและครูอาจารย์ทุกท่านที่ถ่ายทอดพระธรรม

ขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาค่ะ