พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงตลอด ๔๕ พรรษา เป็นเครื่องอุปการะเกื้อกูลให้พุทธบริษัทดำเนินชีวิตในทางที่ดีงาม นอกจากจะเว้นในสิ่งที่ควรเว้น เพราะเห็นว่าเป็นโทษทั้งแก่ตนเองและแก่ผู้อื่น แล้ว ความดีประการต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ก็ควรที่จะอบรมเจริญให้มีขึ้น ซึ่งรวมถึงการศึกษาธรรม ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญาเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูกในลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริง ด้วยครับ

รสของพระธรรม

อิ่มเข้าไปถึงในใจ

ไม่ใช่อิ่มแค่ปากแค่ท้อง

แต่ยังสามารถเก็บไว้ได้ชั่วชีวิตค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

เมื่อพระธรรมเกื้อกูลเราแล้วเราจึงเกื้อกูลผู้อื่นต่อ

สาธุการครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ