เมื่อใดที่จิตไม่ได้เป็นโลภะ โทสะ เมื่อนั้นจิตเป็นโมหะ

การที่เราตามรู้สภาพของจิตนั้น จึงเกิดสภาพรู้แต่เมื่อตามดูสภาพรู้แล้วต้องทำ

อย่างไรครับ

แล้วสภาพของโมหะแตกต่างจากอุเบกขาอย่างไรถ้าไม่นับกุศลกับอกุศล

เมื่อสติเกิดระลึกรู้สภาพธรรมะคือสภาพรู้ ที่กำลังมีในขณะนั้น สติสัมปชัญญะย่อมกระทำกิจของตน ไม่ใช่มีเราไปทำอะไรอีก เพราะสติสัมปชัญญะทำกิจศึกษารู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง เบื้องต้นรู้ลักษณะว่าเป็นเพียงธรรมะอย่างไร เมื่อ

ปัญญาคมกล้าขึ้น ปัญญาย่อมรู้ละเอียดมากขึ้น ส่วนสภาพของโมหะ เป็นอกุศล-

ธรรม มีลักษณะปกปิด ไม่รู้ความเป็นจริงมีอุเบกขาเวทนาเกิดร่วมด้วยส่วนอุเบกขา

เป็นเวทนาเจตสิก เกิดร่วมกับจิตทั้ง ๔ ชาติ คือ อกุศลชาติ กุศลชาติ วิบากชาติ

กิริยาชาติ

สติจะเกิดหรือไม่เกิดตามเหตุตามปัจจัย ไม่มีตัวเราที่จะตามสภาพรู้ได้ ต้องเป็นปัญญา

เท่านั้นจึงจะรู้ โมหะคือสภาพที่ไม่รู้ ส่วนอุเบกขาเป็นความรู้สึกไม่ใช่สุขไม่ใช่ทุกข์ค่ะ