๑. คนเรามีความเป็นตัวตนทุกขณะจิตหรีอไม่คะ?

๒. การยึดมั่นในตัวตน แสดงว่าจิตจะประกอบไปด้วยโลภะและโมหเจตสิก เสมอหรือคะ?

๓. การเจริญสติ สติระลึกถึงสภาพธรรมอะไรคะ? โลภะ หรือ โมหะ หรือ สภาพความเป็นตัวตน

กรุณาให้ความกระจ่างด้วยค่ะ

ขอบพระคุณ

๑. ๒. คนเรามีการยึดถือว่าเป็นเรา ตัวตนของเราในขณะที่จิตเป็นอกุศลเท่านั้น (โลภะ ทิฏฐิ มานะ) ๓. ในขณะนั้นถ้าสภาพธรรมใดปรากฎกับสติ สติก็ระลึกสิ่งนั้น จะเป็นโลภะ ทิฏฐิ มานะ หรือสภาพธรรมอื่นๆ

ขออนุโมทนาครับ