เพราะว่า ตามความเป็นจริงแล้ว กุศลจิตเกิดขณะใด ขณะนั้นเป็นกัลยาณมิตร เพราะไม่เป็นโทษไม่เป็นภัยเลย เพราะฉะนั้น แทนที่จะคิดถึงเพื่อน ที่เป็นคนสักคนหนึ่ง .. ๒ คน .. ๓ คน ก็คิดถึงขณะจิตที่เป็นกุศล เมตตาเกิดขึ้นกับบุคคลใดในขณะใด ในขณะนั้นเป็นเพื่อนแท้กับบุคคลนั้น และกุศลจิตนั้นเองยังเป็นเพื่อนที่แท้จริง เพราะไม่ทำให้เกิดโทษภัยใดๆ ทั้งสิ้น แต่ถ้าเพียงคิดถึงเพื่อนที่เป็นคน ก็ยังอาจจะมีอกุศลจิตผูกพันในเพื่อน ในบุคคลนั้น ... ซึ่งในขณะนั้นก็ไม่ใช่กุศลจิต เพราะฉะนั้น ก็ไม่ใช่เพื่อนที่แท้จริง

กราบขออนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ยังจำคำอันเตือนใจนี้ได้

กุศลจิต...มิตรแท้ขออนุโมทนาบ้านธัมมะ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่านค่ะ

สาธุ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ในขณะนั้นเป็นเพื่อนแท้กับบุคคลนั้น และกุศลจิตนั้นเองยังเป็นเพื่อนที่แท้จริง เพราะไม่ทำให้เกิดโทษภัยใดๆ ทั้งสิ้น แต่ถ้าเพียงคิดถึงเพื่อนที่เป็นคน ก็ยังอาจจะมีอกุศลจิตผูกพันในเพื่อน

กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ท่านอาจารย์ให้รู้ให้เข้าใจในสภาพธรรมตามความเป็นจริงเสมอ ตรงตาม

สภาพธรรมในชีวิตปัจจุบันซึ่งเห็นได้ยาก เพื่อจะไม่ถูกธรรมะหลอกลวงค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

เพื่อนที่ดีคือเพื่อนที่ให้คุณประโยชน์ไม่ให้โทษเลย

กุศลธรรมและความเห็นถูกจึงเป็นเพื่อนที่ดีอย่างยิ่ง

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 281

๙. ทุติยสูตร

[๑๗๔] เทวดาทูลถามว่า

อะไรหนอเป็นเพื่อนของคน อะไรหนอย่อมปกครองคนนั้น และสัตว์ยินดีในอะไร

จึงพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้.

[๑๗๕] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า

ศรัทธาเป็นเพื่อนของคน ปัญญาย่อมปกครองคนนั้น สัตว์ยินดีในพระนิพพานจึง

พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้. อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ศรัทธา.....ปัญญา.....นิพพานเหตุ...ผลสัจจธรรม.
.
.ขออนุโมทนาค่ะ.

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

ขออนุโมทนาครับ