หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๑๐๑]

กำลังของปัญญา

เคยไม่ชอบใครสะสมมานานมาก บางคนถึงกับไม่มามูลนิธิฯ เพราะจะเจอคนที่ไม่ชอบ แค่นี้เองๆ แล้วคุณของพระธรรมอยู่ไหน เมตตาอยู่ตรงไหน? เพราะเหตุว่าไม่ใช่เวลาอื่น แต่เวลาที่สภาพธรรมนั้นเกิดขึ้น บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คิดไหม? ถ้าจะบูชา ตรงนั้นเลย ที่จะเข้าใจถูกต้องว่า (ความโกรธ) เป็นโทษ ไม่ใช่กับคนอื่นเลย แต่กับตนเอง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ชัดเจน แล้วยิ่งมีโทษมากๆ อย่างนี้แล้ววันไหนจะรู้ความจริงของสภาพธรรมได้ เพราะเป็นเราที่ขุ่นใจ เพราะมีความเป็นเรา เพราะฉะนั้น ถ้ามีความเห็นถูกความเข้าใจถูก ก็จะรู้ว่าเสียเวลา เวลาของการที่จะเป็นกุศลที่จะเข้าใจธรรมกลับพอกพูนอกุศลด้วยความไม่รู้ เพราะฉะนั้นใครก็ยับยั้งไม่ได้เลยที่จะไม่ให้กุศลเกิดหรือว่าไม่ให้อกุศลเกิด แต่จะบังคับให้เป็นเวลานั้นเวลานี้ ได้ไหม? พอโกรธ ก็ให้กุศลเกิดเลยให้รู้สภาพธรรมเลย ก็เป็นไปไม่ได้ แล้วแต่ว่ากำลังของปัญญามีมากเท่าไหร่ ก็เพิ่มการที่จะละคลายอกุศลมากเท่านั้น

ขณะที่ไม่ให้อภัยเป็นโทษกับใคร? (ก็เป็นโทษกับผู้นั้น) ก็สะสมไป ใครก็เอาออกไม่ได้ ตราบใดที่ยังไม่อภัย เพราะฉะนั้น ปัญญาใช่ไหมที่เห็นโทษของอกุศล รู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรเลยทั้งสิ้นและกั้นกุศลด้วย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ