ศีลโดยนัยของแก่นพรหมจรรย์

คนที่ไม่ฆ่าสัตว์ แต่ไม่ได้ศึกษาพระธรรมแล้ว จะถึงพรหมจรรย์นั้นเป็นไปไม่ได้ เพราะเป็นแต่เพียงศีลซึ่งอาจสะสมมาที่จะไม่ฆ่าโดยอัธยาศัย แต่คนที่มีปัญญาขณะที่เว้นวิรัติมีความเข้าใจด้วยว่า ขณะนั้นเป็นอกุศลกรรม เป็นการเบียดเบียนเป็นการประทุษร้าย จิตขณะที่สามารถทำร้าย ทำลายใครขณะนั้นได้เป็น อกุศลขนาดไหน ทุกชีวิตไม่มีใครต้องการให้เสียไปทำลายไป รักชีวิตด้วยกันทุกคนเพราะฉะนั้นศีลก็ยิ่งมีมากขึ้น และบริสุทธิ์ขึ้นตามกำลังของปัญญา

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากสีลวเถร คาถา..ข้อความเตือนสติเรื่องสีลวเถรคาถา

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ผู้ที่มีความเข้าใจพระธรรมเท่านั้นจึงจะเป็นปัจจัยให้เกิดการงดเว้นจากอกุศลกรรมได้ เมื่อมีปัญญาย่อมเป็นปัจจัยให้กุศลต่างๆ เจริญขึ้น ผู้ที่ศึกษาพระธรรมแล้วเข้าใจ ย่อมกระทำกาย วาจา ให้ดีงาม ถูกต้องมากขึ้น แต่ตราบใดที่ยังไม่ถึงความเป็นพระโสดาบัน ศีล ๕ ยังไม่บริสุทธิ์ ก็ยังมีปัจจัยให้กระทำทุจริตกรรมซึ่งเป็นเหตุให้ไปเกิดในอบายได้

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของ คุณwittawat ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ปัญญา เป็นความประเสริฐสุดของชีวิต ค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ