อ่านพระสูตรนี้แล้ว รู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาคุณของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๔ - หน้าที่ 366

เชิญคลิกอ่านที่นี่ >>> ปัญจัคคทายกพราหมณ์

อนุโมทนาครับ ซาบซึ้งจริงๆ เป็นบุรุษผู้สูงสุดจริงๆ ขอยกข้อความ เรื่องเกี่ยวกับ ความไม่รังเกียจแม้ได้อาหารที่มีสิ่งไม่ดีด้วย แล้วไม่รังเกียจของพระมหาก้สสปะ ลองอ่านดูนะ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๔ - หน้าที่ 33

เชิญคลิกอ่านที่นี่ >>> สถานที่และข้อปฏิบัติที่ดีงาม [มหากัสสปเถรคาถา]

สิ่งที่เกิดยากในโลก ๔ อย่าง

๑. พระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในโลกยาก

๒. คนที่แสดงธรรมของพระพุทธเจ้าหายาก

๓. เกิดเป็นมนุษย์ยาก เพราะสัตว์ที่เกิดในอบายภูมิมากกว่า

๔. คนที่ฟังธรรมแล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมหายาก

ขออนุโมทนาครับ

เคยได้ยินประโยค "พระภิกษุผู้บริโภค ก้อนข้าวของชาวแว่นแค้วน" จากคำบรรยายของท่านอ.สุจินติ์ โดยส่วนตัวมีความเห็นว่า เมื่อบริโภคแล้วในฐานะที่เป็นพระภิกษุสาวก ก็ไม่เพียงแต่ฉัน หากแต่บำเพ็ญความเพียรเพื่ออบรมเจริญปัญญา และเผยแพร่พระธรรมคำสอน ซึ่งควรเป็นสิ่งที่ควรเน้นให้มาก โดยเฉพาะในยุคนี้สมัยนี้ ที่พระธรรมคำสอน ได้ถูกเผยแพร่โดยผู้ที่ศึกษาและเข้าใจคำสอนอย่างตรง ก็มีน้อยมากทั้งบรรพชิตและฆราวาส ขออนุโมทนากับทุกท่าน ที่เป็นผู้ศึกษาและช่วยกันเผยแพร่กันต่อไป

ขออนุโมทนาด้วยเช่นกันครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ