ตามหัวข้อด้านบนค่ะ และส่วนตัวหนูเป็นคนที่ไม่ชอบศึกษาในลักษณะของสภาพธรรมเลยค่ะ เช่น รู้ไหว สมัยก่อนเคยสังเกตศึกษาในสภาพธรรม หนูรู้สึกว่าหนักจังค่ะ เพราะต้องรู้ลักษณะไหว ว่าธาตุรู้รู้ไหว ไม่ได้รู้ในลักษณะเป็นเรา หนูรู้สึกอึดอัด และทำแบบนี้เกือบทั้งวันค่ะ หนูข้ามขั้นไปใช่ไหมคะ หรือหนูมีอคติเข้าใจบางอย่างผิดไปคะ สังเกตศึกษาลักษณะสภาพธรรมไปนาน หนูเริ่มเครียดค่ะ หนูเลยหยุด

ปัจจุบันหนูชอบพิจารณาเรื่องปัจจัยของธรรม เช่น เสียงเกิดก็ต้องมีธาตุรู้เกิด และธาตุรู้ไม่สามารถบังคับให้รู้นั่นนี่ได้จึงได้ชื่อว่าธาตุ จึงเป็นอนัตตา หนูชอบพิจารณาประมาณนี้ค่ะ หนูรู้สึกว่าการพิจารณาเบาสบายและให้ความเข้าใจในความเป็นอนัตตามากกว่าการศึกษาในลักษณะของสภาพธรรมเสียอีก (เท่าที่เคยศึกษาจนปัจจุบันหนูไม่รู้ว่าการศึกษาในลักษณะของสภาพธรรมที่ถูกเป็นอย่างไร) ท่านอาจารย์มีความคิดเห็นว่าอย่างไรคะ แล้วเรื่องการศึกษาในลักษณะของสภาพธรรม หนูไม่กล้าที่จะศึกษาในลักษณะของสภาพธรรมอีกเลยค่ะ หนูรู้สึกว่ามันเหมือนหนูไปทำอะไรบางอย่างแบบทั้งวัน หรือหนูมีอคติหรือเข้าใจผิดในเรื่องลักษณะของสภาพธรรมคะ

กราบขอบพระคุณค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทั้งหมดที่เป็นความประพฤติที่ไม่ถูกต้อง มีตัวตนที่จะไปทำ ไม่ว่าจะเป็นการเจาะจงหรือเลือกที่จะรู้สภาพธรรมหนึ่งสภาพธรรมใด ก็เพราะความไม่รู้ ก็ขอให้กลับมาตั้งต้นที่การฟังพระธรรมให้เข้าใจ ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ซึ่งเป็นเรื่องเบาสบาย เข้าใจแค่ไหนก็แค่นั้น ตามกำลังปัญญาของตนเอง ไม่หนักด้วยความอยากหรือด้วยความเป็นตัวตนที่จะเลือกอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องไปตามลำดับ ก็จะไม่หวั่นไหวเลย เพราะอยู่ที่ไหน ก็ไม่พ้นจากธรรม เพราะมีสิ่งที่มีจริงอยู่ทุกขณะ และเพราะได้ยินได้ฟังพระธรรม ก็มีเหตุปัจจัยให้ไตร่ตรองตามพระธรรมที่ได้ยินได้ฟัง เมื่อปัญญาค่อยๆ เจริญขึ้น ก็สามารถเข้าใจตรงลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริงได้ โดยไม่เลือกหรือเจาะจง แต่เป็นสภาพธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ดังนั้น พื้นฐานที่สำคัญคือ ความเข้าใจถูกตั้งแต่ต้นว่า ธรรม เป็นธรรม ไม่ใช่เรา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

กราบขอบพระคุณมากๆ เลยนะคะ

ขออนุโมทนาครับ