“ภิกษุผู้ไม่ประมาท เห็นภัยในความประมาท ไม่มีทางเสื่อม ย่อมอยู่ใกล้นิพพานเป็นแน่แท้” ข้อความข้างต้นนี้คัดมาจากเวปไซต์แห่งหนึ่ง อยากเรียนถามว่าอยู่ในพระไตรปิฏกเล่มใด และไม่ประมาทหมายความว่าอย่างไรครับ

มีข้อความคล้ายกันจากเล่มที่ ๓๖

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ หน้าที่ 616

ภิกษุผู้เคารพในพระศาสดา เคารพ ในพระธรรม เคารพอย่างแรงกล้าในพระ สงฆ์ เคารพในความไม่ประมาท เคารพ ในปฏิสันถาร ย่อมเป็นผู้ไม่ควรเพื่อเสื่อม ย่อมมี ณ ที่ใกล้นิพพานทีเดียว

สำหรับลักษณะของความไม่ประมาทมีตรงกันข้ามกับความประมาท

เชิญคลิกอ่านได้ที่...

บุคคลชื่อว่าไม่ประมาท เพราะความไม่อยู่ปราศจากสติ [วิภังค์]

ขออนุโมทนาครับ