[เล่มที่ 74] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ ๕๒๔

สุวรรณสามจริยา

(ว่าด้วยจริยาวัตรของสุวรรณสามดาบส)

[๓๓] ในกาลเมื่อเราเป็นดาบส อันท้าวสักกะ เชื้อเชิญมาอยู่ในป่า เรากับราชสีห์และเสือ- โคร่งในป่าใหญ่ ต่างน้อมเมตตาเข้าหากัน เราเข้าใกล้ราชสีห์และเสือโคร่งในป่าใหญ่ได้ ด้วยเมตตา เราแวดล้อมด้วยราชสีห์ เสือโคร่ง เสือเหลือง หมี กระบือ กวางดาวและหมู อยู่ในป่าใหญ่ สัตว์อะไรๆ มิได้สะดุ้งกลัว เรา แม้เราก็มิได้กลัวสัตว์อะไรๆ เพราะเรา อันกำลังเมตตาค้ำจุน จึงยินดีอยู่ในป่า ในกาล นั้น ฉะนี้แล.

จบ สุวรรณสามจริยาที่ ๑๓

อรรถกถาสุวรรณสามจริยาที่ ๑๓

ขออนุโมทนาครับ