การที่เราไม่ได้ดูแลท่าน (พ่อ แม่) เพราะความไกล แต่ไปทำงานดูแลคนอื่นที่เป็นทุกข์และก็ไม่ได้เงินมาดูแลท่าน แต่ท่านก็สบายดีไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน แต่การที่เราทำอย่างนั้น ไม่ทราบว่าทำถูกหรือทำผิด เพราะลึกๆ รู้สึกผิดแต่เข้าใจว่าทำถูกและส่วนนี้ก็มีส่วนทำให้ท่านไม่สบายใจ

การบำรุงมารดาบิดาเป็นหน้าที่ของบุตรที่ควรกระทำเพราะท่านเป็นทิศเบื้องหน้าอันบุตรควรกระทำก่อน บางครั้งมีหน้าที่อย่างอื่นที่ต้องกระทำก็ทำตามหน้าที่ แต่เมื่อมีโอกาสควรทำการตอบแทนพระคุณของมารดาบิดา เพราะท่านเป็นผู้มีอุปการะมากแก่บุตรทั้งหลาย การบำรุงมารดาบิดาเป็นกิจที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายสรรเสริญแล้ว

[เล่มที่ 45] พรหมสูตร ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ เล่มที่ ๔๕ หน้า ๖๖๘

มารดาบิดา ท่านเรียกว่าพรหม ว่าบุรพาจารย์ เป็นอาหุเนยยบุคคลของบุตร เป็นผู้อนุเคราะห์บุตร เพราะฉะนั้น บัณฑิตพึงนอบน้อม และพึงสักการะมารดาบิดานั้น ด้วยข้าว น้ำ ผ้า ที่นอน การขัดสี การให้อาบน้ำและล้างเท้า เพราะการปรนนิบัติมารดาบิดานั้น บัณฑิตทั้งหลายจึงสรรเสริญเขาในโลกนี้ เขาละโลกไปแล้ว ยังบรรเทิงในสวรรค์

ทิศเบื้องหน้า

[๑๙๙] ดูก่อนคฤหบดีบุตร มารดาบิดา เป็นทิศเบื้องหน้าอันบุตรธิดาพึงบำรุงด้วยสถาน ๕ คือ

ด้วยตั้งใจว่า ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ ๑

จักรับทำกิจของท่าน ๑

จักดำรงวงศ์ตระกูล ๑

จักปฏิบัติตนให้เป็นผู้สมควรรับทรัพย์มรดก ๑

เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน ๑

มาจากสิงคาลกสูตร [เล่มที่ 16] พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย เล่มที่ ๑๖

ขออนุโมทนาครับ