ตอนผมบวชมีกิจนิมนต์ งานแต่งบ้านเพื่อนผม ทีนี้ตอนจะกลับวัดรองเท้าแตะดันหายไป ก็เลยหาอยู่พักนึงไม่เจอ ผมเลยใส่รองเท้าแตะคนอื่นกลับมา แต่ตอนนั้นในใจคิดว่าแลกกันไป ทีนี้พอเดินกลับวัดมาได้ครึ่งทางจึงนึกขึ้นได้ กลัวว่าจะเป็นอาบัติ จึงโทรบอกเพื่อนให้มาเอารองเท้ากลับไป เดี๋ยวเจ้าของเขาจะหลงหา จึงอยากถามว่าตอนนั้นผมต้อง อาบัติ ปาราชิก หรือเปล่าครับ แล้วจะมีบาปติดตัวออกมาหรือไม่หากอาบัติ กลุ้มใจเลยผม ขอบคุณครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ปาราชิก คือ ประเภทของโทษที่เกิดจากการล่วงละเมิดสิกขาบทประเภทครุอาบัติ อาบัติหนักที่สุด ที่เรียกว่าอาบัติปาราชิก พระภิกษุต้องอาบัติปาราชิกสี่ ข้อใดข้อหนึ่ง แม้จะไม่กล่าวลาสิกขาบท ก็ถือว่าขาดจากความเป็นพระภิกษุทันที เมื่อความผิดสำเร็จ

ปาราชิก มี 4 ข้อ อยู่ใน ศีล 227 ได้แก่

1.เสพเมถุน แม้กับสัตว์เดรัจฉานตัวเมีย (ร่วมสังวาสกับคนหรือสัตว์)

2.ถือเอาทรัพย์ที่เจ้าของไม่ได้ให้ มาเป็นของตน จากบ้านก็ดี จากป่าก็ดี (ขโมย)

3.พรากกายมนุษย์จากชีวิต (ฆ่าคน) หรือ แสวงหาศาสตรา อันจะนำไปสู่ความตายแก่ร่างกายมนุษย์

4.กล่าวอวดอุตตริมนุสสธรรมอันเป็นความเห็นอย่างประเสริฐ อย่างสามารถ น้อมเข้าในตัวว่า ข้าพเจ้ารู้อย่างนี้ ข้าพเจ้าเห็นอย่างนี้ (ไม่รู้จริง แต่โอ้อวดความสามารถของตัวเอง)

ซึ่งจากแหตุการณ์ที่กล่าวมา ไม่ต้องอาบัติปาราชิก เพราะ ไม่มีเจตนาลักขโมย และ ควรเข้าใจว่า ถ้าสึกออกมาแล้ว ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องอาบัติ ไม่ว่าข้อใด เพราะจะไม่มีโทษของอาบัติติดตัวเลย ครับ

ขออนุโมทนา

โล่งใจไปครับ ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

สำคัญที่สุดคือเจตนา และของนั้นต้องมีเจ้าของหวงแหน ถ้าไม่มีเจตนาจะขโมยก็ไม่ปาราชิก และ อีกอย่างของนั้นต้องมีค่าตั้งแต่ 5 มาสพ และมีจิตคิดจะขโมย จึงจะปาราชิก ค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ที่น่าพิจารณาคือ เป็นผู้ตรง ในเมื่อไม่ใช่ของตนก็ไม่ควรใส่ สามารถทำในสิ่งที่ถูกต้องได้ ที่จะไม่เป็นเหตุให้เดือดร้อนใจในภายหลัง ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมนาค่ะ