ขอความกรุณาอธิบายว่า ความเป็นผู้ยินดีการงาน ทำให้ภิกษุเสื่อมอย่างไร การงาน ในคำสอนนี้หมายถึงการงานอะไร ขอบพระคุณค่ะ

ธรรมที่เป็นไปเพื่อความเสื่อม

ธรรม ๘ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อมแก่ภิกษุผู้เสขะ คือ

ความเป็นผู้ยินดีการงาน ๑

ควรทราบว่าพระเสขะจากข้อความในพระสูตรที่ท่านยกมา หมายเฉพาะ พระอริยบุคคล

ซึ่งยังไม่ถึงความเป็นพระอรหันต์เท่านั้น ซึ่งท่านเหล่านั้นยังมีกิจที่จะต้องกระทำ คือ

ศึกษาพระธรรม เจริญสติปัฏฐานเพื่อการดับกิเลสตามลำดับทั้งหมด จนกว่าจะบรรลุถึง

ความเป็นพระอรหันต์ด้วยความไม่ประมาท ซึ่งกิจธุระของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา

จริงๆ นั้น มีเพียง ๒ คือ คันถธุระ และ วิปัสสนาธุระ ขณะที่ท่านยินดีในการงานอื่นๆ ที่

ไม่ใช่ธุระที่ควรกระทำในเพศบรรพชิต และไม่ได้เป็นไปเพื่อการเจริญขึ้นของปัญญา

ขณะนั้นท่านก็กำลังประมาทด้วยอำนาจของอกุศล ความประมาทของท่านจะเป็นเครื่อง

เนิ่นช้าไม่ให้ท่านได้เจริญคุณธรรมเบื้องสูงขึ้นไป พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง

เพื่อเกื้อกูลอุปการะให้ท่านพระเสขะทั้งหลายไม่ตั้งอยู่บนความประมาท สำหรับปุถุชน

ในพระสูตรนี้ ท่านใช้คำว่า ไม่มีอะไรที่จะต้องพูดถึงเลย เพราะเหตุว่า ปุถุชนเป็นผู้ที่

ประมาทด้วยกำลังของกิเลสอย่างมาก ยังไม่เป็นผู้เที่ยงเพื่อการตรัสรู้ ยังไม่ใช่ผู้ที่จะ

ถึงที่สุดของพรหมจรรย์ ยังไม่ใช่พระอรหันต์ผู้ซึ่งพ้นจากความเสื่อมทุกประการ

ขอเชิญคลิกอ่าน >>>พระเสกขบุคคลต้องอบรมเจริญปัญญาต่อไปอีก

คันถธุระ วิปัสสนาธุระ

เสกขสูตร [ว่าด้วยธรรมเสื่อมและไม่เสื่อมของพระเสขะ ๖]

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ