ทรงเปรียบเทียบพระธรรมวินัยกับกลองใบหนึ่ง ทำด้วยไม้อย่างดี

เวลาล่วงเลยมา กลองนั้นผุไป เอาไม้อื่นมาปะเข้าไว้ ปะนานๆ เข้า

จนเนื้อเดิมหายไปหมด จึงเห็นแต่เนื้อใหม่ที่ปะเข้าไว้

คนก็ไม่รู้ว่ากลองนั้นเนื้อเดิมเป็นอย่างไร ฉันใด

ในพระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาค ก็ฉันนั้นเหมือนกัน

ในกาลข้างหน้าจะมีอะไรๆ เข้ามา ในพระสูตร พระวินัย

และส่วนอื่นๆ คนไม่ศึกษาให้ตลอด ไม่ศึกษาให้ลึกซึ้ง

ก็จะเข้าใจผิดคิดว่า นี่แหละ คือ พระพุทธศาสนา

ขออนุโมทนาครับ