มีใครเคยเห็นข้อความนี้บ้าง และคิดเห็นอย่างไรบ้างครับ

อย่าปล่อยนาทีทองของเวลาที่กำลังเหลือน้อยอยู่นี้ให้เปล่าประโยชน์ ให้เจิรญกุศลและทำสิ่งที่มีประโยชน์โดยเฉพาะการศึกษาธรรม การอบรมเจริญสติปัฏฐานตามกำลังของปัญญาค่ะ

นั่นซิ ...คุณ ทำอะไรอยู่?

(สำเหนียก สังเกต นามธรรม และ รูปธรรม) ขณะจิต ที่ได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่นลิ้มรส กายกระทบเย็น ร้อน อ่อนแข็ง ตึงไหว ตามกำลังของการสะสมของความเข้าใจ (ปัญญา) เจริญกุศลทุกประการ

เวลาล่วงเลยไป บัดนี้เราทำอะไรอยู่? แน่นอนครับว่า เวลาเหลือน้อย ควรปรารภความเพียรที่จะเจริญกุศลและอบรมปัญญา แต่การปรารภความเพียรเพื่ออบรมปัญญานั้น มีเพียรผิดและเพียรถูกดังนั้น จึงควรเป็นการอบรมปัญญาในความเห็นถูกจึงจะถูกต้อง ไม่ใช่เวลาเหลือน้อยก็ไปทำความเพียรผิดๆ ครับ

เป็นคำเตือนที่ดี ให้มีความไม่ประมาทในการเจริญกุศลทุกประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอบรมเจริญปัญญาสั่งสมความเห็นถูกให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ครับ

อืม เราทำอะไรอยู่? คงเป็นคำเตือนสติ (ถ้าใ้ห้คิดเอาเอง) ค่ะ

สาธุ

กำลังอ่านข้อคิด ข้อเตือนใจจากท่านทั้งหลายในทุกความคิดเห็นอยู่ค่ะ

พระธรรมทั้งหลาย เพื่อเตือนไม่ให้เป็นผู้ประมาทเราทำอะไรอยู่? เตือนให้ตระหนักแล้วว่า มีเราทำอะไรด้วยตัวตน ด้วยอกุศลจิตอยู่ หรือสติเกิดระลึกสภาพธรรมะที่ปรากฏในขณะนี้โดยความเป็นอนัตตาเพราะเวลาที่ว่าล่วงเลยไปนั้น แสนสั้น แค่เพียงขณะจิตเดียวๆ ..ๆ เท่านั้นเอง

...อนุโมทนาครับ...

ขออนุโมทนาครับ เจริญธรรม

ถูกกิเลสย่ำยีอยู่

ไม่มีใครทำอะไรอยู่ครับ มีแต่สภาพธรรมมะที่ทำหน้าที่อยู่ตามสภาพธรรมมะที่เกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัยที่ได้สะสมมา

ขออนุโมทนาครับ