ทุกท่านยังมีความพอใจในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในโผฏฐัพพะ ยังยินดีพอใจในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข สักการะ ท่านที่มีความติด มีความพอใจในลาภ ในยศ ในสรรเสริญ ในสุข ในสักการะ ก็พยายามทำทุกทางเพื่อให้ได้ลาภ บางคนแม้จะไม่มีความยึดมั่นในลาภ แต่ก็ยังอยากได้คำสรรเสริญ คำชมเชย

จะเห็นได้ว่า อกุศลเป็นปัจจัยให้เกิดกุศลได้โดยอุปนิสสยปัจจัย สภาพธรรมที่มีจริงๆ ทั้งจิตก็ดี เจตสิกก็ดี รูปก็ดี เป็นปัจจัยซึ่งกันและกัน เมื่อมีสภาพธรรมหนึ่งสภาพธรรมใดเกิดขึ้น ก็เป็นปัจจัยโดยนัยหนึ่งนัยใด หรือโดยเป็นปัจจัยหนึ่งปัจจัยใด ทำให้สภาพธรรมอื่นเกิด เช่น ความพอใจในลาภก็ดี ในยศก็ดี ในสรรเสริญก็ดี เป็นปัจจัยซึ่งเป็นที่อาศัยที่มีกำลัง ทำให้มีการขวนขวายทำกิจการงานต่างๆ ทั้งที่ เป็นอกุศล และที่เป็นกุศล เพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ

อย่างท่านที่อยากจะทำทานหรือทำบุญกุศลด้วยความปรารถนาสวรรค์บ้าง หรือปรารถนาทรัพย์สมบัติ ขณะนั้นจะไม่ทราบเลยว่าเพราะอะไรจึงทำ แต่ตามความเป็นจริงแล้ว เพราะความต้องการในลาภในยศนั่นเองที่ทำให้กระทำทานกุศลนั้น นี่คือคำตอบที่ว่า การทำบุญด้วยความหวัง นั้นคืออย่างนี้

ขอเชิญรับฟัง

ทำบุญด้วยความหวัง

กราบอนุโมทนาค่ะ