หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๗]

ไปนรกง่ายไหม?

~ เหตุกับผลต้องตรงกัน เพราะฉะนั้น อกุศลธรรม ธรรมฝ่ายไม่ดี ก็จะต้องนำไปสู่ภพภูมิที่ไม่ดี ตรงกันข้าม ธรรมฝ่ายดีก็ต้องนำไปสู่ภพภูมิที่ดี ชีวิตประจำวัน ไปนรกง่ายไหม ลองคิดดู เพราะอกุศล มาก แต่ตราบใดที่ยังไม่ถึงขั้นที่กระทำทุจริตกรรม คือ เบียดเบียนให้คนอื่นเดือดร้อน ก็ยังไม่ใช่เหตุที่สมควรที่จะนำไปสู่อบายภูมิ แต่ว่าสามารถที่จะสะสมสืบต่อในจิตทำให้เป็นผู้ที่มีอุปนิสัยอย่างนั้น

~ คนเราเกิดมา เราเห็นคนที่ต่างกัน คนดี คนชั่ว เพราะฉะนั้น แสดงว่าก่อนจะชั่วอย่างที่คนอื่นเห็น ก็ต้องสะสมความไม่ดีทีละเล็กทีละน้อย และคนดีก็เช่นเดียวกัน ก็ต้องสะสมคุณความดีทีละเล็กทีละน้อย ไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆ ก็เกิดมาเป็นอย่างนั้นได้ เพราะฉะนั้น จะเป็นอย่างไหน นี่ก็เป็นสิ่งที่น่าคิด

~ สำหรับเรื่องของการที่ไม่รู้แล้วก็เป็นเหตุให้กระทำอกุศลกรรม มากมาย เพราะเหตุว่า เด็กๆ เราจะเห็นได้ว่าอาจจะฆ่าสิ่งที่มีชีวิตหรือว่าพูดคำที่ไม่จริงต่างๆ เพราะว่าไม่ได้เข้าใจตามความเป็นจริงว่าเป็นโทษ นั่นคือ เด็ก พอโตขึ้นถ้ายังคงสะสมความไม่ดีอย่างนั้นมากขึ้นก็จะเป็นอันตราย นี่สำหรับชาวบ้านธรรมดา แต่ถ้าเป็นพระภิกษุ แค่อาบัติ (การล่วงละเมิดพระวินัย) ที่คนธรรมดา ประพฤติแล้วก็ไม่อาบัติ คือ คฤหัสถ์ประพฤติ เช่น พูดล้อกันเล่น ได้ไหมคฤหัสถ์ แสดงหนังแสดงละคร ได้ไหม ก็ได้ทุกอย่าง ไม่เหมือนกับผู้ที่บวชเป็นบรรพชิตแล้วทำไม่ได้เลย เพราะฉะนั้น เพศที่ต่างกัน เพียงทำสิ่งที่เคยทำในฐานะที่เคยเป็นคฤหัสถ์ ก็ไปสู่อบายภูมิได้ เพราะเหตุว่า ถ้าไม่ปลงอาบัติและไม่สำนึก สำนึกหมายความว่าเห็นว่าเป็นโทษ แล้วก็กล่าวโทษ แล้วก็แสดงว่าต่อจากนั้นไปเมื่อสำนึกแล้วปลงอาบัติแล้ว จะไม่กระทำอย่างนั้นอีก แต่ถ้ากระทำอยู่บ่อยๆ ก็แสดงให้เห็นว่าเป็นโทษที่แก้ไขยาก เป็นอลัชชี ผู้ไม่มีความละอาย เพราะฉะนั้น ก็จะเห็นได้ว่า ถ้าภิกษุใดเป็นอย่างนี้ ก็ต้องนำไปสู่อบายภูมิ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ