* ผู้รู้แจ้งธรรม คือรู้แจ้งอริยสัจจธรรม (ความจริงที่พระอริยะได้ประจักษ์แจ้งแล้ว) ด้วยปัญญาอันยิ่ง จึงมั่นคงอย่างยิ่ง ที่จะไม่ถูกชักจูงไปในคำสอนอื่น ที่ไม่ใช่พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งล้วนแต่เป็นคำสอนที่เกิดจากความเห็นผิดทั้งสิ้น

* ผู้รู้ดีทั้งหลาย (คือพระอริยบุคคล) รู้ทั่วถึง (คือรู้สภาพธรรมที่ปรากฏแต่ละอย่างจนทั่ว) โดยชอบ (คือด้วยปัญญาที่รู้ถูกต้องตามความเป็นจริง)

* พระอริยะทั้งหลาย ย่อมดำเนินไปอย่างสม่ำเสมอ ในหมู่สัตว์ผู้ดำเนินไปไม่สม่ำเสมอ หมายความว่าพระอริยะทั้งหลายรู้แจ้งสภาพธรรมตามความจริง ดับความเห็นผิดได้หมดสิ้น แม้จะดำรงชีวิตปะปนไปกับปุถุชนทั้งหลาย แต่ชีวิตของท่านก็จะเป็นไปด้วยปัญญา เป็นปกติ ไม่ผิดปกติเหมือนปุถุชนที่ยังมีชีวิตที่เป็นไปด้วยความเห็นผิดต่างๆ

* ดังนั้น เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุบัติแล้วในโลก พระธรรมก็ทรงแสดงไว้ดีแล้ว พระอริยสงฆ์ก็ได้ดำรงพระศาสนา มาจนถึงทุกวันนี้ จึงควรศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เพื่อเป็นผู้ตื่นจากความไม่รู้ความจริงต่อไป

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาครับ