๕. ปฐมขตสูตร ว่าด้วยเหตุให้ตนถูกทําลายและไม่ถูกทําลาย
โดย บ้านธัมมะ  22 ต.ค. 2564
หัวข้อหมายเลข 38783

[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 589

ตติยปัณณาสก์

มงคลวรรคที่ ๕

๕. ปฐมขตสูตร

ว่าด้วยเหตุให้ตนถูกทําลายและไม่ถูกทําลาย


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 34]



ความคิดเห็น 1    โดย บ้านธัมมะ  วันที่ 27 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 589

๕. ปฐมขตสูตร (๑)

ว่าด้วยเหตุให้ตนถูกทำลายและไม่ถูกทำลาย

[๕๙๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ เป็นคนพาล เป็นคนโง่เขลา เป็นอสัตบุรุษ ครองตน (เป็นเหมือนต้นไม้) ถูกขุด (ราก) เสียแล้ว ตายไปครึ่งหนึ่งแล้ว (คือ ตายจากความดี อยู่แต่ร่างกายอันไร้สาระ) เป็นคนประกอบด้วยโทษ ผู้รู้ติเตียน และได้สิ่งอันไม่เป็นบุญมากด้วย ธรรม ๓ ประการ คืออะไรบ้าง? คือ กายกรรมเป็นอกุศล วจีกรรมเป็นอกุศล มโนกรรมเป็นอกุศล บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ นี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ และได้สิ่งที่ไม่เป็นบุญมากด้วย.

บุคคลประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ เป็นบัณฑิต ฉลาด เป็นสัตบุรุษ ครองตนอันไม่ถูกขุด ไม่ตายไปครึ่งหนึ่ง เป็นผู้ไม่มีโทษ ผู้รู้ไม่ติเตียน และได้บุญมากด้วย ธรรม ๓ ประการ คืออะไรบ้าง? คือ กายกรรมเป็นกุศล วจีกรรมเป็นกุศล มโนกรรมเป็นกุศล ฯลฯ

จบปฐมขตสูตรที่ ๕


(๑) สูตรที่ ๕ เป็นต้น มีเนื้อความง่ายทั้งนั้นแล.