ผู้ฟัง ผมก็ได้พยายามลอกต้วเองออกจาก คำว่า รูปนั่ง รูปนอน รูปยืน รูปเดิน ผมก็ไม่มีแล้ว ไม่รู้สึกที่ว่า " เราๆ " ก็พยายามที่จะตัดออก มันก็ยังไม่ออก

อ. พยายามจะตัดนี่เสียเวลา ต้องเป็นปัญญาที่เข้าใจ

ผู้ฟัง สิ่งเหล่านี้ก็พึ่งรู้จากที่นี่ล่ะครับ ซึ่งทำให้ผมยังอยู่ เพื่อที่จะเรียนต่อไปอีกทีนี้ที่อธิบายไม่ถูก เห็นคนพูดกันเยอะ ก็เลยกลับมาดู ถ้าอย่างนั้นเวลา นั่ง นอน ยืน เดิน เราจะพิจารณาอย่างไร ก็กลับไปสู่สิ่งที่อาจารย์เคยพูดว่า เห็นอารมณ์ ทางทวารไหน ก็พิจารณาตามทวารนั้น ถ้านั่งอยู่แม้จะนั่งอยู่ มันแข็งที่พื้น แต่ถ้าตา ไปเห็นอย่างอื่นจะเอาทางตาเป็นอารมณ์ได้หรือ ถ้าได้กลิ่นอาหารๆ ก็เป็นอารมณ์ได้ แต่ทีนี้มันติดใจตรงที่ว่า เวลาที่อ่าน มหาสติปัฏฐานสูตร ตรงนี้ก็ลองมาถามอีกที เพื่อให้ชัดเจนขึ้น แต่เป็นอย่างนั้นจริง คือแล้วแต่อารมณ์ไหนจะเกิดก็ให้ระลึกรู้ไปตามอารมณ์นั้น ไม่ว่าจะนั่ง จะยืน จะเดิน จะนอน แล้วแต่อารมณ์ทางตา หู จมูก ลิ้น กายหรือใจจะมาปรากฎ ก็รู้ไปตามอารมณ์นั้น ใช่ไหมครับ มันยากจริงๆ

จาก สนทนาเรื่องการปฏิบัติธรรม เมื่อวัน ..อาทิตย์ที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐

ถ้าง่าย ป่านนี้ทุกท่านก็คงเป็นพระอริยเจ้ากันไปหมดแล้ว

ถ้าไม่อาศัย ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ธรรมจะไม่ปรากฏเลย เพราะฉะนั้น เมื่อกำลังนั่ง ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ก็ไถ่ถอนความเป็นเราออกได้ รู้ว่าธรรมปรากฎไม่ใช่เราค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ