ได้ยินข่าวว่า มีผู้หญิงเดินทางไปบวชเป็นพระภิกษุณีในประเทศศรีลังกา ทำไมจึงไม่ สามารถบวชเป็นพระภิกษุณีในประเทศไทย และการบวชเป็นภิกษุณีมีพระวินัยบัญญัติ อย่างไร

การบวชเป็นพระภิกษุณีตามพระวินัยเป็นเรื่องยาก เพราะมีพระวินัยบัญญัติแก่ภิกษุณี ว่า ภิกษุณีต้องบวชกับคณะสงฆ์ ๒ ฝ่าย คือฝ่ายภิกษุสงฆ์ ๑ ฝ่ายภิกษุณีสงฆ์ ๑ สำหรับพระภิกษุณีผู้เป็นอุปัชฌาย์ จะบวชสตรีอื่นตามความพอใจไม่ได้ คือหนึ่งปีบวชได้ ๑ รูปเท่านั้น สำหรับสตรีที่จะไปขอบวช ต้องเป็นนางสิกขมานา รักษาศีล ๖ ข้อ ไม่ขาดเลย ๒ ปี จึงจะบวชเป็นพระภิกษุณีได้ และมีพระวินัยอื่นๆ ที่ทำให้ภิกษุณีอยู่ลำบาก

[เล่มที่ 9] พระวินัยปิฎก จุลวรรค เล่ม ๗ ภาค ๒ - หน้า 444

เชิญคลิกอ่านที่...

ครุธรรม ๘ ประการ

ภิกษุณีหมดสิ้นจากโลกไปนานแล้วไม่ใช่หรือคะ เพราะฉะนั้น ภิกษุณีที่ปรากฏในประเทศต่างๆ เช่น ศรีลังกา ไต้หวัน เวียดนาม เป็นต้น จึงเป็นการอุปสมบทที่ไม่ถูกต้องตามพระวินัยบัญญัติ ไม่ควรจัดว่าเป็นภิกษุณีใช่มั้ยคะ ไม่รู้สึกเสียดายหรอกค่ะ เพราะเพศฆราวาสก็บรรลุมรรค ผล นิพพาน ได้

สมัยนี้เป็นการอุปโลกกันเอง ภิกษุณีของจริงตามพระธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า ไม่มีแล้วครับ

สมัยนี้มีแต่ภิกษุ อุบาสก อุบาสิกา ส่วนภิกษุณี หมดไปก่อน เพราะครุธรรมภิกษุณีรักษายาก เช่น ภิกษุณีห้ามจำพรรษาในที่ไม่มีภิกษุ ภิกษุณีต้องสักการะ เคารพ นับถือ บูชาภิกษุตลอดชีวิต ภิกษุณี ห้ามว่ากล่าวตักเตือนภิกษุ แต่ภิกษุว่ากล่าวตักเตือนภิกษุณีได้ ฯลฯ

ทุกวันนี้มีแต่ภิกษุณีมหายานค่ะ

ยุคนี้สมัยนี้ไม่มีภิกษุณี ไม่ว่าจะเป็นมหายานค่ะ (สมัยนี้เขาตั้งตำแหน่งภิกษุณีขึ้นมาเอง โดยไม่ได้สืบทอดมาจากภิกษุณีในครั้งพุทธกาลค่ะ)

เป็นหัวข้อที่น่าสนใจ ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ร่วมกันแสดงความคิด และขอขอบพระคุณที่ทำให้เกิดความรู้ มากยิ่งขึ้นครับ....

เพราะไม่มีพระภิกษุณีผู้เป็นอุปัชฌาย์ครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร

ขอเชิญศึกษาพระธรรม...

รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์

พระไตรปิฎก

ฟังธรรม

วีดีโอ

ซีดี

หนังสือ

กระดานสนทนา

การที่ได้มีโอกาสศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ทำให้มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏแล้วก็หมดไป ไม่ว่าจะเป็นทางตา ทางหูทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จิตทุกขณะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หมดไป ไม่มีอะไรเหลือเลยจริงๆ จากภพหนึ่งไปอีกภพหนึ่ง ดังนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ควรสั่งสมไปทุกภพทุกชาติ นั่นก็คือ กุศล (รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา ในชีวิตประจำวันด้วย)