พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑ - หน้าที่ 823

บทว่า ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา - ความเป็นผู้ทำบุญไว้ในกาลก่อน ได้แก่ ความเป็นผู้สะสมกุศลไว้ในกาลก่อน. นี้เป็นข้อกำหนดในบทนี้. กุศลกรรมที่ทำด้วยจิตสัมปยุตด้วยญาณ กุศลนั้นนั่นแหละ ย่อมนำบุรุษนั้นเข้าไปในประเทศอันสมควร ให้คบสัตบุรุษ บุคคลนั้นนั่นแหละ. ย่อมตั้งตนไว้ชอบ.

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกายจตุกนิบาตเล่ม ๒ -หน้าที่ 116

อรรถกถาจักกสูตร

ความเป็นผู้มีกุศลอันสั่งสมไว้ในกาลก่อน ชื่อว่า ปุพฺเพ จ กตปฺญฺญตา ความเป็นผู้ทำบุญมาก่อน. ข้อนี้แหละถือเอาเป็นประมาณในจักร ๔ นี้. เพราะว่ากุศลกรรมเท่านั้นอันคนใดด้วยจิตที่สัมปยุตด้วยญาณอันใด กุศลจิตนั้น แหละย่อมนำคนนั้นเข้าไปอยู่ในถิ่นที่เหมาะ ให้เขาคบหาสัตบุรุษ ก็บุคคลนั้น ชื่อว่า ตั้งคนไว้ชอบด้วยอาการอย่างนี้.

ขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ยินดีในกุศลจิตครับ

เพราะบุญที่สะสมมาแต่ปางก่อน จึงได้ฟังพระธรรม ที่ถูกต้องตรงตามคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง
กราบขอบพระคุณยินดีในกุศลมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาด้วยความเคารพค่ะ

กราบขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลทุกประการค่ะ

กราบอนุโมทนาครับ