บุญ คือกุศลที่ชำระจิตให้สะอาด ด้วยการกระทำทางกาย ทางวาจาและทางใจ ทานจึงเป็นบุญประเภทหนึ่ง บุญหรือบุญญกิริยามีหลายอย่าง อานิสงส์ของการให้ทานขึ้นอยู่กับสภาพของจิต การที่กุศลใดจะมีอานิสงส์มากหรือน้อยกว่ากัน ก็ขึ้นกับสภาพจิตที่ผ่องใสปราศจากอกุศล
ในขณะที่ทำบุญกุศลอย่างใดอย่างหนึ่งนั้น กุศลจิตเกิดโดยตลอดหรือมีอกุศลจิตเกิดคั่น ถ้ามีอกุศลจิตเกิดคั่น ก็เป็นกุศลที่ไม่มีกำลัง อานิสงส์ก็ต้องน้อยกว่ากุศลซึ่งไม่มีอกุศลคั่น เช่น ช่วยเหลือบุคคลอื่นให้สะดวกสบาย ก็เป็นกุศล แต่ถ้าหวังสิ่งตอบแทน ลาภ ยศ สรรเสริญ ก็เป็นอกุศล
ขออนุโมทนาครับ
สาธุ
ขออนุโมทนาครับ
ขอถามหน่อยนะคะ เคยได้ยินว่า การทำทานจะได้บุญมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับจิตที่บริสุทธิ์มากน้อยแค่ไหน ถ้าจะทำทานด้วยเงินก็ไม่สำคัญว่าทำมากหรือน้อย แต่ถ้าเราอยากให้มาก เพราะคิดว่าฝ่ายที่ได้รับทานจากเรามากก็จะนำไปใช้ประโยชน์ได้มากกว่าเงินน้อย อย่างนี้จะได้บุญมากกว่าหรือน้อยกว่าค่ะ
ขออนุโมทนานะคะ และขอบพระคุณค่ะ
การทำทานจะมีผลมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายอย่าง เช่น ผู้ให้ประพฤติธรรม ผู้รับประพฤติธรรม ไทยธรรมได้มาโดยธรรม มีเจตนาทั้งสามกาล เป็นต้น
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
ผมมีความเห็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับชาวพุทธ ส่วนมากคิดว่าการทำบุญ คือการใส่บาตร การถวายเงินร่วมสร้างวัดวา อาราม ฯลฯ และอีกอย่าง เรื่องการปฏิบัติธรรม ส่วนใหญ่คิดว่า การปฏิบัติธรรม คือการนั่งสมาธิ การเดินจงกรม การนุ่งขาวห่มขาว ส่วนใหญ่ จะไม่คิดว่าการฟังธรรมให้เข้าใจ โดยเฉพาะเรื่องปรมัตถธรรมในชีวิตประจำวัน เป็นการทำบุญ
ขออนุโมทนา
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ