การที่เราอดทนอดกลั้นกับคนทั่วไปได้ เพราะความเกรงใจ แต่สำหรับคนที่สนิทกันความเกรงใจจะมีน้อย ก็เลยทำให้มีกิริยาและคำพูดโต้ตอบออกมา อีกอย่างหนึ่ง เพราะความผูกพันกันด้วยโลภะ บางครั้งเราอยากจะให้เขาเป็นอย่าที่เราคิด ถ้าไม่ได้ ไม่เป็นอย่างที่เราคิด เราหวังก็เลยมีโทสะ สำหรับผู้ที่มีปกติอยู่ด้วยเมตตาย่อมไม่มีความโกรธง่าย และพระอริยบุคคลตั้งแต่พระอนาคามีบุคคลขึ้นไป ท่านดับโทสะเป็นสมุจเฉทท่านย่อมไม่มีความโกรธอีกเลย