กราบเท้าท่านคณาจารย์แห่งมูลนิธิ มศพ.และบ้านธัมมะทุกท่านครับ

ผมจะขอรบกวนสอบถามข้อสงสัยว่า สมาธิที่พระพุทธเจ้าสมัยที่ยังมิได้ตรัสรู้ และท่านเทวทัต ได้เจริญจนได้โลกิยอภิญญา จัดว่าเป็นสัมมาสมาธิหรือมิจฉาสมาธิครับ

ขอขอบพระคุณอย่างสูงมา ณ ที่นี้ครับผม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ก่อนอื่นก็ต้องเข้าใจตั้งแต่ต้นว่า สมาธิ เป็นธรรมที่มีจริง สมาธิเป็นชื่อของเอกัคคตา เจตสิก ที่เกิดร่วมกับจิตทุกดวง สมาธิแบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ มิจฉาสมาธิ ๑ สัมมาสมาธิ ๑ มิจฉาสมาธิ คือเอกัคคตาที่เกิดร่วมกับอกุศลจิต สัมมาสมาธิเป็นเอกัคคตา ที่เกิดร่วมกับกุศลจิต

สัมมาสมาธิ มีหลายระดับ คือ สมาธิที่เป็นไปในวัฏฏะและสมาธิที่นำออกจากวัฏฏะ, สมาธิที่เป็นฌานระดับขั้นต่างๆ มีปฐมฌาน เป็นต้น เพียงเพื่อสงบระงับกิเลสประการ ต่างๆ มีโลภะ เป็นต้น และทำให้เกิดในพรหมโลกเท่านั้นไม่สามารถทำให้พ้นจากทุกข์ได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเกื้อกูลให้สาวกทั้งหลายเจริญสมาธิที่เกิดร่วมกับองค์มรรค เป็นสมาธิ ที่นำออกจากวัฏฏะ คือ การอบรมเจริญสติปัฏฐาน ๔ ซึ่งมีสมาธิที่เป็นสัมมาสมาธิเกิดร่วมด้วย

ดังนั้น จึงพิจารณาได้ว่า สมาธิที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเจริญก่อนตรัสรู้ กับ สมาธิที่ท่านพระเทวทัตเจริญ ก็คือ สัมมาสมาธิ เพราะเป็นสมาธิที่เกิดกับกุศลจิต ไม่ใช่ มิจฉาสมาธิ แต่ไม่ได้เป็นไปเพื่อออกจากสังสารวัฏฏ์ จึงเป็นมิจฉาปฏิปทา ครับ

... ยินดีในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...

ขอบพระคุณอาจารย์คำปั่นอย่างสูงครับผม