พระพุทธเจ้าได้ตรัสเกี่ยวกับการพาณิชย์ที่พุทธบริษัทไม่ควรค้าอะไรบ้างครับ ในข้อหนึ่งผมจำได้ลางๆ ว่า เกี่ยวกับค้าเนื้อสัตว์หรือสัตว์มีชีวิตทำนองนี้ล่ะครับ ที่อยากถามเพิ่มก็คือ การนี้นั้นรวมถึงการซื้อหรือไม่ หรือเฉพาะในแง่การขาย

การค้าขายที่อุบาสกอุบาสิกาไม่ควรกระทำมี ๕ อย่าง ตามนัยของวณิชชสูตร คือขายศัสตรา ๑ ขายสัตว์ ๑ เนื้อสัตว์ ๑ น้ำเมา ๑ ยาพิษ ๑

ส่วนในแง่ผู้ซื้อ ควรดูที่เจตนา เช่น ซื้อสัตว์มาปล่อย หรือซื้อเนื้อสัตว์ที่เขาทำขายโดยทั่วไป ไม่ได้ฆ่าเองหรือไม่ได้สั่งให้เขาฆ่าเพื่อตน ลักษณะที่ว่านี้ การซื้อย่อมไม่มีโทษ แต่ถ้าซื้อด้วยประสงค์จะฆ่าหรือจะซื้อสุราเพื่อดื่มเอง อย่างนี้ชัดเจนอยู่แล้วว่า มีโทษ ฉะนั้นควรแยกกล่าวเป็นเรื่องๆ

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 376

๗. วณิชชสูตร

ว่าด้วยการค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

[๑๗๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสก ไม่พึงกระทำ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ การค้าขายศัสตรา ๑ การค้าขายสัตว์ ๑ การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑ การค้าขายน้ำเมา ๑ การค้าขายยาพิษ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ.

จบวณิชชสูตรที่ ๗

ขออนุโมทนา

ไม่ว่าจะซื้อเนื้อสัตว์หรือผักผลไม้เพื่อการบริโภค ก็ยังเป็นอกุศล เพราะเรายังมีโลภะ มีความติดข้องในกามฉันทะ คือ พอใจรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ครับ

วันหนึ่งๆ อกุศลเกิดมากและเกิดบ่อย แต่ก็มีชั่วขณะที่สติเกิดระลึกในการให้ทาน ในการรักษาศึล และการฟังธรรม ชั่วขณะสั้นๆ ก็สงบจาก โลภะ โทสะ โมหะ ค่ะ

การซื้อเนื้อสัตว์หรือผักผลไม้เพื่อการบริโภค จะเป็นอกุศลหรือไม่ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาพจิตในขณะนั้น พระอนาคามีที่ยังครองเรือน ท่านก็ยังมีการจับจ่ายใช้สอย บริโภค เมื่อท่านยังมีขันธ์ ๕ ที่จะต้องบริหาร การดำเนินชีวิตก็ยังต้องเป็นไป ส่วนปุถุชนและพระเสขบุคคลขั้นรองลงมา ก็เจริญสติได้แม้ในขณะนั้นเช่นกัน

การดำเนินชีวิตตามปกติ ไม่ได้เป็นเครื่องกั้นการเจริญสติเลยค่ะ

ขออนุโมทนาในคำตอบของคุณ devout ครับ

ขึ้นอยู่กับสภาพจิตขณะนั้นจริงๆ ไม่ควรเหมารวมว่าเป็นอกุศลเสียหมด เพราะขณะจิตเกิดดับไวมาก กุศลเกิดแล้ว อกุศลก็เกิดต่อได้ เร็วเสียจนในชีวิตประจำวันบางที ปุถุชนอย่างเราที่หลงลืมสติมากกว่าสติเกิดไม่สามารถจะระบุได้ชัดเจนว่าเป็นกุศลหรืออกุศล ส่วนพระอนาคามี และพระอริยบุคคลขั้นรองลงมาท่านมีปัญญามาก สติที่เกิดจึงเป็นดังศรธนูที่ถูกยิงด้วยปัจจัยต่างๆ ที่ดี ศรนั้นจึงพุ่งเร็ว พุ่งไกล และแม่นยำ ส่วนปุถุชนอย่างเราเพียงกำลังที่จะง้างคันธนูแต่ละทีก็ทุลักทุเลเหลือเกินเพราะความที่ ไม่ได้ฝึกมาดี ก็ยังต้องอบรมเจริญสติต่อไปเรื่อยๆ ครับ

อนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาในกุศลยิ่งค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ