ในอังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต อุตตรสูตร มีข้อความว่า

สมัยหนึ่ง ท่านพระอุตตระอยู่ที่วิหารชื่อวัฏฏชาลิกา ใกล้ภูเขาสังเขยยกะ ณ มหิสพัสดุชนบท ท่านพระอุตตระกล่าวกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกร ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย เป็นความดีแล้วที่ภิกษุพิจารณาเห็นความวิบัติของตนโดยกาลอันควร

ดูกร ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย เป็นความดีแล้วที่ภิกษุพิจารณาเห็นความวิบัติของคนอื่นโดยกาลอันควร ดูกร ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย เป็นความดีแล้วที่ภิกษุพิจารณาเห็นสมบัติของตนโดยกาลอันควร ดูกร ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย เป็นความดีแล้วที่ภิกษุพิจารณาเห็นสมบัติของผู้อื่นโดยกาลอันควร

เคยพิจารณาเห็นความวิบัติของตนเองบ้างไหม เช่นเคยเห็นผิด เคยเข้าใจผิด

เคยปฏิบัติผิด เป็นต้น

ขออนุโมทนาในกุศลค่ะ