[เล่มที่ 30] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้า 140
พลกรณียวรรคที่ ๑๑
๑. ปฐมพลกรณียสูตร
อาศัยศีล เจริญอริยมรรคน้อมไปในการสละ
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 30]
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้า 140
พลกรณียวรรคที่ ๑๑
๑. ปฐมพลกรณียสูตร
อาศัยศีล เจริญอริยมรรคน้อมไปในการสละ
[๒๖๔] สาวัตถีนิทาน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การงานที่จะพึงทำด้วยกําลังอย่างใดอย่างหนึ่ง อันบุคคลทำอยู่ ทั้งหมดนั้น อันบุคคลอาศัยแผ่นดิน ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ การงานที่จะพึงทำด้วยกำลังเหล่านี้ อันบุคคลย่อมกระทำได้ด้วยอาการอย่างนี้ แม้ฉันใด ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่ในศีลแล้ว จึงเจริญอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ กระทำให้มากซึ่งอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ฉันนั้นเหมือนกัน.
[๒๖๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่ในศีลแล้ว จึงเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ กระทำให้มากซี่งอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ อย่างไรเล่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญสัมมาทิฏฐิ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ฯลฯ ย่อมเจริญสัมมาสมาธิ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่ในศีลแล้ว จึงเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ กระทำให้มากซี่งอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ อย่างนี้แล.
จบ ปฐมพลกรณียสูตรที่ ๑
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้า 141
พลกรณียวรรควรรณนาที่ ๑๑
อรรถกถาปฐมพลกรณียสูตร
พึงทราบวินิจฉัยใน พลกรณียวรรค.
บทว่า พลกรณียา ได้แก่ การงานมีการวิ่ง การกระโดด การก้มและการหว่านเป็นตัน พึงทำด้วยกําลังขาและกําลังแขน. บทว่า สีเล ปติฎฺาย ได้แก่ ตั้งอยู่ในจตุปาริสุทธิศีล บทว่า อฏงฺคิกํ มคฺคํ ได้แก่ อริยมรรคกับวิปัสสนา.
จบอรรถกถาปฐมพลกรณียสูตรที่ ๑