คุณแม่ป่วยเป็นโรคมะเร็งถึงขั้นต้องใช้อ๊อกซิเจนช่วยหายใจโดยตลอด นอนหงายไม่ได้ แต่คุณหมอก็ให้กลับบ้านมาดูแลที่บ้าน วันหนึ่งอาการกำเริบไอเป็นเลือด และปวดท้องอุจจาระและได้ล้มหัวฟาดฟื้น พ่อที่เฝ้าดูแลอยู่จึงโทรเรียกผมกลับจากที่ทำงาน ผมมาถึงก็เห็นคุณแม่หมดสติและน่าจะไม่หายใจแล้ว ผมไม่กล้าปั๊มหัวใจเพราะไม่เคยปั๊มกลัวทำไม่เป็นคุณแม่จะแย่ลง ในใจก็คิดว่าคุณแม่น่าจะสิ้นลมแล้วเลยขอให้ท่านไปสู่สุคติ เช่นนี้เป็นอนันตริยกรรมไหมครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สัตว์โลกมีกรรมเป็นของของตน เมื่อไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ผู้มีพระคุณสิ้นชีวิต ก็ไม่เป็นอนันตริยกรรม เพียงแต่ไม่ได้ทำกิจที่ควรทำให้ดียิ่งขึ้น เมื่อตนเองไม่มีความรู้เกี่ยวกับการรักษา ก็ควรที่จะนำท่านส่งโรงพยาบาล เมื่อท่านได้จากไป ก็ควรที่ทำบุญอุทิศไปให้ท่าน นี้คือ สิ่งที่ถูกต้องที่สุด และสำหรับเราผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็จะต้องสะสมความดี และ ฟังพระธรรมให้เข้าใจต่อไป นี้แหละคือสิ่งที่จะเป็นที่พึ่งได้อย่างแท้จริง ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

กราบอนุโมทนาครับ ขอบคุณครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

สาธุ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ